Zuiderduintjes
Zuiderduintjes kwetsbare pracht om eb en vloed op ‘t Wad een temporaliteit ontoegankelijk …
Gedichten die gaan over of een relatie hebben met de zee, de kust, het strand en alles wat daar bij hoort.
Zuiderduintjes kwetsbare pracht om eb en vloed op ‘t Wad een temporaliteit ontoegankelijk …
in je bloed je vezels je hart je hoofd een virus dat een virus zonder weerga niet vaccineren ‘t is zo gezond en sterk als wat een virus onverwoestbaar niet te stuiten als eb en vloed dat al omvat een virus dat keer op keer blijft besmetten met hunkering naar ‘t oogverblindend Wad ………………….. “Waddenvirus” © Folkert Buiter; Almere; 23 augustus 2018 Foto: © Folkert Buiter; De Wadden; September 2021 Meer gedichten van Folkert Buiter over Zee & Kust? Klik HIER….
je kunt het zien als je wilt kijk dan met aandacht met plezier geniet van groot van klein en leg het vast voor altijd in je gevoel de schaduw van de meeuw die vliegt de zon die door zijn snavel schijnt het licht dat de branding laat branden het water dat in miljarden druppels uiteen spat de door eb en vloed geslepen ribbels in het zand op het strand het stromende water terug vluchtend naar zee zelfs damherten op het duin…
aan onze Schiere Rivièra op het altijd anders Wad is beleven zoveel extra tijd in eb en vloed vervat velen gaan er met de veerboot stappen op een dag aan boord samen naar dit fraaie kleinood als ware het een pelgrimsoord omsloten door het water veilig op een monument rust omhelst en je laat er.., los, ver weg van turbulent onafzienbaar zijn de stranden indrukwekkende sereniteit zo verdampen laatste banden in onvoltooid voltooide tijd jonge duinen beschutten dromend zweef je…
langs benen strijkt zeewind na dag door zon omarmd wachtend aan strandwoestijn van Noordzee’s kust schouwend op aangespoeld aaneen gebouwd bedacht geheel van samenkomst waarom wachten op zonnegang, verlaten zal ze niet maar nu? nu is dan en toen niet meer verkoelend zacht aait…
eine verwirrte Möwe mit Gelüste die vogelfrei fliegt an der Nordseeküste taucht schamlos auf deinem vollen Teller denkt, der Dicke ist bestimmt nicht schneller schreit und frisst wie in einer Hungerwüste
een verwarde meeuw op sensatie belust die vogelvrij zijn gang gaat aan Noordzee’s kust duikt schaamteloos op jouw volle bord denkend, die dikke komt niets tekort lacht je krijsend uit en… schrokt naar hartenlust Een waarschuwende limerick, want de meeuw is een slimmerik. Voer geen dieren op het strand, want je werkt gewenning in de hand. Meer van Meander over al dan niet verwarde meeuwen? Klik op ESSTRESSO.
ribbels in het zand op het strand in jouw hand in jouw hart ribbels oneffen onvoorspelbaar onbestendig inconsequent ribbels van je leven in je leven moet je beleven wil je beleven ribbels betreden verwachten voelen verdragen…
de kust is zijn kantoor geboortegrond van poëzie blik gericht naar overkant over Noordzee …
zonder te weten hoe verder te gaan hoe verder te willen doorkruist ze duinen keert haar schreden kiest het pad naar zee en strand klimmen en dalen door ‘t mulle zand naar lonkend strand aan verlaten kust afbuigend naar noord om niet te snel aan briesende branding te geraken waarom nog verder wat is er nog meer dan het was waarom moeten als niet kunnen de wens verwoordt om niet te leven niet meer te zijn ze wendt haar hoofd beziet…
op de bank lag zij te dichten over avontuur aan ‘t strand benen gekruist, hoofd geheven notitieboek op schoot …
zag mijn liefde lopen doelloos slenterend op een onmetelijk strand langs de onzekere grens van land en water net als ik zomaar kuierend vanaf de andere kant nog onwetend over ons en over later lichtjes uitgeweken toen w’elkander rakelings passeerden aarzelend verder liepen doch ik stopte keek haar na zag haar ogen die hetzelfde riepen vertraagd liepen we verwonderd, maar met zekere pas pakten elkaars hand gingen samen verder alsof het altijd was © Folkert Buiter; Schiermonnikoog 16…
langzaam pende hij de gedachten over een mooie zondag op een blaadje op zijn linkerknie …
Foto Brandaris (Schylge): Siska-Anna Schepenaar op Schylge steekt majestueus ver boven alles uit dé reus zijn blik naar alle winden om te voorkomen en te vinden onafgebroken waakt de wachter van het Wad over Noordzee Terschellinger gronden en het Schuitegat gids in de nacht voor schepen op een veranderend Wad of tussen hoge golven van een donkere zee de wachter van het Wad zal immer waken zeemijlen ver een baken Brandaris brengt veilig naar een goede ree …
finale zon verschuilt tere regen veegt verte apodictisch etaleert kust een volmaakte congruente quasi illusie summum van antoniemen in evidente complementen spiegelingen in berustend water van geluwde zee openbaren bezielde reflectie “Zeespiegel”: © Folkert Buiter, 27 november 2017. Foto: “Zeespiegel”: © Folkert Buiter; 28 september 2022. Voor meer gedichten over Zee, Kust en Strand, klik HIER.
storm raast wreed bandeloze golven vreten duinen striemende wind schuurt gedurig stranden verlaten zucht de kust verlaten verlost rust Voor meer gedichten over Zee, Kust en Strand, klik HIER. Dit is een gedicht waarin de natuur wordt verbeeld, zoals we die regelmatig aan de kust ervaren. Het is een metafoor voor het leven van de mens. De mens, dwarrelend in een voortdurend onrustige omgeving, verlangend naar stilte, rust, zelf zijn. De mens die kiest voor verloslaten en zo tot krachtige rust komt.Door de…
Gouden foto’s gemaakt door Roel van Steinvoorn van De Zee Kust. 7 november 2017 tegen zonsondergang betoverend avondlicht vertrouwend op de nacht wanneer heelal, lucht, zee en strand tezamen vloeien …
Tegen de wind in kun je boksen krijg je ballen leer je afweren opveren, wild weet…
zijn loerende ogen zeearend’s scherpe blik beziet het prooienrijk Noordzee’s kust vol overvloed …
Zon Zee Samen Zilver Samen Schitteren Tegemoet …
Sun Sea So Silver Shining Glittering Loving …
Gepaste Afstand Naar noord Naar zuid Gezamenlijk eenzaam Naamgever Ontmoetingspunt …
jutter zonder rust jutter zonder spijt jutten langs de kust jutter voor altijd jutten, dagen, nachten van onvoorspelbaarheid lijdzaam is het wachten op wat de zee bereidt turend in de storm over schuimend strand ontwarend vage vorm door branding aangerand …
onweders schaamteloos bloot donker doemend machtig groot donder die de deining berijdt Noordzee’s diepe verte lijdt golven gegeseld door de regen wind belaagt boulevard en wegen schouwend door spiegelende ramen grijs en zwart, vloeien tezamen prelude van zacht getik regentranen, een laatste snik voor aanzwellende symfonie van regen, wind en melancholie “Onweer aan Zee”: © Folkert Buiter; Noordzeekust 18 september 2017. “Foto ”: © Folkert Buiter; Noordzeekust 18 september 2017. Momentopname (18-9-2017 om 19.53 uur), weergegeven in het gedicht “Onweer aan Zee.” Onweer aan Zee een…
Foto’s: Ronald van Wijk; Natuurfotograaf sluipende ochtend die duinen verdwijnt wijl bloedrode zon verborgen schijnt vocht trekt op hult duinen in ‘t vaag Nevel der nacht brengt langzaam vandaag kruipende ochtend verstopt de kust verbergt geheimen beneveld bewust …