Slenterende liefde
zag mijn liefde lopen
doelloos slenterend
op een onmetelijk strand
langs de onzekere grens
van land en water
net als ik
zomaar kuierend
vanaf de andere kant
nog onwetend
over ons en over later
lichtjes uitgeweken
toen w’elkander
rakelings passeerden
aarzelend verder liepen
doch ik stopte
keek haar na
zag haar ogen
die hetzelfde riepen
vertraagd liepen we
verwonderd, maar
met zekere pas
pakten elkaars hand
gingen samen verder
alsof het altijd was
5 gedachten over “Slenterende liefde”
Weer volvan liefde zo klinkt het, mooi.
Dank.
Mooi hoor. Beter slenteren en kuieren dan in een haast. Liefde laat zich niet vangen in “snel, snel…”
Toch?