Bernadette had voor het eerst een date met een Chinees. De afgelopen jaren had ze met mannen uit zoveel mogelijk verschillende landen afgesproken. Ze hield haar ervaringen met de mannen bij in een datingdagboek. Sinds ze was gescheiden had ze haar vrijheid ten volle benut. De afgelopen weken waren drie afspraakjes op niets uitgelopen, hopelijk was deze man toeschietelijker. Drie weken geen kerel, het moest niet gekker worden, dacht ze.
Bernadette was met de trein gekomen. Ze had zich uitermate stijlvol gekleed, omdat ze ergens had gelezen dat Chinezen daar van hielden. Ze trippelde op haar hoge hakken door het centrum. Na enkele minuten liep ze de Brasserie in en zag Shao opstaan. Hij maakte een lichte buiging met zijn hoofd, alsof hij een Japanner was en gaf haar een hand. Ze deed haar gezicht naar voren, maar hij zoende haar niet. Ze vond dat hij er heel anders uit zag dan op de datingsite. Sterker, lang, mannelijker en vriendelijk.
Shao zei: “Fijn om elkaar eerst hier te ontmoeten en te lunchen. Wil je iets drinken, Bernadette?”
“Een Rivella graag. Je ziet er goed uit, Shao.”
“En jij bent een erg mooie vrouw, Bernadette.”
Bernadette was geen lange, slanke, Chinese schoonheid, maar een stevige, sportieve, mooie vrouw. Ze was zwemster geweest en had de Olympische Spelen drie keer op een haar na gemist, tenminste dat vond zij.
Het gesprek verliep gemoedelijk. Shao was erg voorkomend en aardig. Hij vroeg haar over haar werk, haar hobby’s, haar lievelingseten en Bernadette vertelde en vertelde. Ze vertelde veel, maar vroeg zelf bijna niets. Ze dacht: Wat een aardige vent en hij ziet er zo goed uit. Na nog een drankje en een kop thee voor Shao zei ze: “Laten we de lunch overslaan. Gaan we naar mijn huis, of nemen we hier ergens een hotel?”
“Ik heb een beter idee”, zei Shao. “We gaan naar mijn huis. Het is groot, van alle gemakken voorzien en ik heb een geweldige Jacuzzi.”
“Dat klinkt veelbelovend”, zei Bernadette.
Shao zei: “Het is wel even rijden. Ik hoop niet dat je dat erg vindt.”
“Welnee, gezellig”, zei Bernadette.
Ruim een uur later reed Shao zijn oprit op. “Wat een toeval dat je naast het grootste en beste Chinese restaurant woont”, zei Bernadette.
Shao glimlachte en zei: “Het is van mij. Ik heb negentien Aziatische restaurants in Vlaanderen en Nederland. Vanavond moet ik er zijn, ga je mee?”
“O, ja. Heel graag”, zei Bernadette, terwijl ze dacht: Dat is niet mis. Misschien interessant voor meer dan een paar nachten.
“Kom”, zei Shao uitnodigend toen ze binnen waren, we gaan naar boven. Ze kwamen op de eerste verdieping en liepen de slaapkamer in die groter was dan Bernadette ‘s huis.
“Wauw”, zei ze. “Wat een grote ramen.” Shao nam haar aan de hand, deed zijn colbert uit en maakte alvast twee knoopjes los. De badkamer was van boven tot onder volledig betegeld met blinkend wit, gepolijst marmer. Het bad was zo groot als haar eigen slaapkamer. Ze verbaasde zich over het feit dat de badkamer twee ramen had van de vloer tot het plafond. Shao zag het en zei dat je door alle ramen van het huis wel naar buiten, maar niet naar binnen kon kijken.
“Grappig”, zei Bernadette ondeugend, dus wat je ook doet, niemand ziet je.
Shao glimlachte en hief zijn handen op terwijl hij ondeugend keek.
Shao hielp haar ongemerkt uit haar kleren, maar trok zelf nog niets uit. Met de afstandsbediening zette hij de kranen van het bad aan, dat in luttele minuten gevuld was.
“Welke olie wil je in het bad?”, vroeg hij.
“Doe maar wat jij lekker vindt”, zei ze.
Hij hielp haar in het bad en legde haar uit hoe de afstandsbediening werkte. Shao vroeg haar of ze een cocktail wilde en zo ja welke.
Bernadette antwoorde” “Een pittige, maar ik laat het aan jou over.”
Terwijl Shao de drankjes ging maken, speelde Bernadette met alle knopjes van de afstandsbediening van de Jacuzzi en wekte zo allerlei bewegingen van het water op. De lavendelolie vermengd met rozemarijn rook sterk. Ze wist niet dat Shao dit deed, omdat Chinezen over het algemeen vinden dat westerlingen stinken.
Shao had zich op een lendendoek na uitgekleed en kwam met een dienblad en twee cocktails binnen lopen. Hij zette het blad op een daarvoor bedoelde uitsparing bij het hoofdeinde aan de rand van de Jacuzzi. Het lendendoekje viel op de grond en Bernadette keek naar de goed geschapen Shao. “Dat ziet er lekker uit”, zei ze.
Shao glimlachte en dankte haar voor het compliment. “Als ik jou zie, mag ik niet klagen”, zei hij. De vaagheid van die uitspraak kwam niet binnen bij Bernadette. Ze giechelde om zijn compliment.
Ze zaten naast elkaar en dronken hun cocktail met kleine slokjes. Tussendoor probeerde ze hem te zoenen, maar verder dan zijn wang kwam ze niet. Ze bracht haar handen in het water doelgericht tussen zijn benen. “Zo, jij hebt er zin in”, zei ze.
“Ja”, zei Shao. “Ik haal een eerst nog nieuwe cocktail voor ons.”
Nadat hij was teruggekomen en hij haar ogenschijnlijk plichtmatig wat had opgewonden en de tweede cocktail door Bernadette was opgedronken, pakte hij haar beet, draaide haar om en nam haar van achteren in een razend tempo. Ze veranderende enkele malen van positie en Shao ging maar door.
Bernadette riep, “Jezus, Shao, dat ging bijna mis. Pas op, straks krijg ik nog een kind.”
Shao haalde zijn schouders op, stopte, pakte de douche en spoelde zichzelf grondig schoon. Hij zei: “Kom we gaan verder in bed.” Bernadette wilde uit bad stappen, maar Shao spoelde haar eerst helemaal schoon. Ze liepen naar de slaapkamer.
Een half uur later lag Bernadette onder de lakens en was soezerig van de inspanningen en het bad. Shao was naar de badkamer gelopen om het bad schoon te maken en alles op te ruimen. Bernadette hoorde hem wel, wilde eigenlijk niet slapen, maar langzaam verdwenen de geluiden naar de achtergrond. Toen Shao binnenkwam sliep ze. Hij glimlachte, streek met zijn hand door haar blonde haren en liep naar de keuken om de glazen om te spoelen en een espresso klaar te maken.
Om zeven uur die avond liep Shao door de keuken van het restaurant. Het was er heet. Shao liep langs alle koks en hulpkoks, foeterde wat en keek in een twee bijzonder grote wokarangs, waarin diverse groenten en een overdaad aan vlees lagen te spetteren in een geurend mengsel van specerijen en hete pepers. Hij was tevreden en liep naar het restaurant dat al bijna vol zat. Een bijna ingehouden glimlach verscheen op zijn gezicht. Hij had een tafel gereserveerd speciaal voor hemzelf en voor zijn gaste. Hij zou haar verrassen met specialiteiten van het huis.
Shao’s zag zijn gaste aan komen lopen en opende de deur voor haar. Hij nam haar mee naar de speciale tafel in de vorm van een driehoek. Hij boog een klein beetje en vroeg haar om te gaan zitten. Het was een vast ritueel op vrijdagavond. Hij keek naar haar en zei: “Ik ben blij dat je er bent, mama.”
Buiten verlichtte het informatiescherm de entree. De tekst op het scherm onder de livestream van een van de twee wokarangs luidde: “Iedere vrijdagavond Wok-specialiteit van het huis met verse groenten en vers vlees.
“Voor je ‘t weet, heb je een hele hete date”: © Meander; Almere; 3 december 2018.
