Een opinie, of een beleving, weergeven in een kort verhaal met een meestal impliciete boodschap.
druilerige druipende druppels vallen vrij op Vrijthof glanzen glimmende gang tussen tijdloze terrassen waar loze levende leegte curieus contrast creëert zo zonder zomerse zon maar miraculeus Maastricht spiegelt schalkse schoonheid in intens intiem intermezzo ‘Vrijthofs vrije dag’: © Meander; 10 maart 2020. Foto: 10 maart 2020 Meer gedichten van Meander? Klik HIER.
uit een spiegel ingetogen en intiem wetend dat ik naar ze kijk tonen ze mij alles hetgeen ze gaven deelden, leerden glimlachend, want soms tegen beter weten in die ene spiegel waaruit waar wordt wat samenkomt in mij onmiskenbare herkenning gevangen in moment uit een spiegel zij gaan nooit voorbij ‘Uit een spiegel’: © Meander; 28 februari 2020. Foto: 5 december 1990 Meer gedichten over Hart en Ziel van Meander? Klik HIER. Foto genomen op 5 december 1990, de dag dat…
statig op een hoogtepunt likt zijn tong naar boven wars van religieus misbruik met geclaimde vrijheden balancerend in de wind strijdend voor zijn plek komt hij onafwendbaar terug om de vrijheid te bewaken vrijheid van meningsuiting zonder belemmeringen statig op een hoogtepunt steekt hij zijn tong uit naar gewenst gekwetsten die vrije andersdenkenden vrijheden willen ontnemen ‘Tong van Lucifer’: © Meander; 27 februari 2020 Foto: Internet, Wikipedia. Meer weten over het kunstwerk van Ruud van de Wint,…
Deel van het schilderij ‘Lost’; Sonja Roosenhart verloren in ongeweten terug in moederschoot gelaten neergevlijd in niets waar leegte niet kan raken weerkaatsende kale muren verscherpen ‘t schelle licht waarin schoonheid en verdriet vereend gebroken liggen vervlochten in verbijstering om antwoorden die niet zijn ongrijpbare gedachten om verwoest vertrouwen ze voelt niet de koude vloer noch ziet ze grauwe muren nooit meer ergens willen zijn verloren blijven in geen later Schilderij ‘Lost’; Sonja Roosenhart ‘Verloren’: © Folkert Buiter;…
tot het uiterste opgepompt zoveel meer nog dan weleer feitelijk denken afgestompt vals vertrouwen steeds maar weer uitgezet hun gezond verstand geloven in meer en meer de waarheid is irrelevant doe maar mee en profiteer ongeremde hebberigheid blind voor ruwe ommekeer geen oog voor de werkelijkheid ‘t wordt een harde klap dit keer ‘Boooom’: © Meander; 25 februari 2020. Plaatje: Ballon; internet Meer gedichten van Meander? Klik HIER. De beurzen staan op knappen, de valse loterij van gemanipuleerde gevoelens…
Zondagochtend drieëntwintig februari 2020 neergestreken, of beter gezegd ruw naar binnen geblazen bij Haddock aan het surfstrand van Almere Haven. Buiten dondert, dendert, giert en buldert een onverwacht harde zuidwester over het Gooimeer. De striemende wind stuwt de golven op tot ongebruikelijke hoogte en spat het water al schuimend over de dijk. Het surfstrandje is kleiner dan anders door het opgejaagde water. Binnen heerst een rustige, vriendelijke ambiance in de enige echte strandtent aan het Gooimeer. Een bijzondere plek om…
uit vele geloven een te kiezen eerst jezelf er nog in te verliezen beseffen dat het nergens over gaat je bent zelf god, heb je ‘t in de smiezen Een kwatrijn dat meer zegt dan je op het eerste gezicht denkt te lezen. Als iedereen hetzelfde leest, wat dan? Begrijp je? ‘Religieus besef: © Meander; 21 februari 2020. Tekening: Internet. Meer gedichten van Meander? Klik HIER.
waar onlangs verleden is vervangen staart nu Medusa der oceanen getooid met hetgeen zeeën haar gaven door blote ogen van een Nautilus woeste brekende branding wordt gedempt als rijkdom van talloze verre zeeën aan strandgangers verblufte blikken hecht bevreemding die gezochte luwte brengt kabbelende, mompelende drukte geborgen in cocon van vertrouwen rustzoekers pauzerend aan smalle kust geruwd in harde wind en jagend zand weggedoken in omhulsel van schelp beschut genietend van ruige Noordzee schrijft een dichter met virtuele inkt aangespoelde…
haar minirokjes waren belachelijk klein toonden haar perziken billen van puur satijn maar het waren haar ogen en haar brede lach waarvoor hij viel, huichelde het wellustig zwijn Een kwatrijn met als thema sexappeal. Een antwoord op een uitdaging van een mededichter. ‘Sexappeal: © Meander; 20 februari 2020. Foto: Amazigh Times; Internet, bewerkt door Meander. Meer gedichten van Meander? Klik HIER.
lang geleden achtergelaten in voorbije tijd van laat maar staan opzichtig langs een te drukke straat stond het jaren lijdzaam te vergaan alles dat het daar zag en hoorde scherp in corrosie opgeslagen niets dat haar positie verstoorde niemand stelde er blijkbaar vragen roestend leunend tegen oude muur keek voormalig rijwiel je haast aan er stond: fietsen worden verwijderd doch dit monument laten ze staan Je loopt door Amsterdam en, zoals altijd in zo’n grote stad valt je…
levenslange onbestemde voettocht om nooit voltooide aantrekkingskracht in ongedurige hunkering naar ademtocht der oceanen queeste naar overladen leegte gedreven door ‘t valse metronoom van verglijdende getijden dansend met hemellichamen versleten voeten rapen onherroepelijke herhalingen indolent lankmoedig slenterend over ongestadige onvoorspelbaarheid langs onbekommerde kust langs verschuivende grens langs dierbaar meedogenloos thuis langs de kust van mijn leven ‘Langs de Kust’: © Meander; 15 februari 2020. Foto: © Meander Meer gedichten van Meander? Klik HIER.
een pas gescheiden storm op de oceaan joeg achter zijn voormalig partner aan hij volgde haar verwoestend spoor doch Ciara was er voorgoed vandoor ‘t leek alsof ze in lucht was opgegaan ‘Dennis’: © Meander; 12 februari 2020. Foto en bewerking: © Meander; 12 februari 2020 Meer over Dennis? Klik HIER. Meer gedichten van Meander? Klik HIER.
dapper en weerbarstig strijdend weerloos tegen furieuze storm langzaam omgeduwd haast glijdend tegenstribbelend voor de vorm viel een boom op mijn verleden zag door dat beeld onverwacht alles is zo kortgeleden en heeft zoveel teweeggebracht passerend in een ogenblik ontmoetingen voorbij leven waar ik gretig op terugblik al duurt het moment maar even doch behoud voor immer háár blik eindeloos in mij geschreven er viel een boom op mijn verleden bracht historie intens naar heden ‘Er viel een boom op…
Ze zaten geriefelijk met zijn vieren in de comfortabele, rieten stoelen van het plaatselijke brandpunt van de samenleving. Een restaurant avant le lettre, welke vierentwintig uur open was. De bediening was bewust langzaam om de rust van traag bestaan te versterken. Na vijftien minuten werd een high tea gebracht en een biertje voor de man, die al geruime tijd aan het bellen was, voordat de drie dames zich bij hem voegden. Het meisje vertegenwoordigde de frisse jeugd en haar moeder…
flanerende anomale beelden in vervlochten dromenspinsel gebarsten waarschijnlijkheden evoluerende absurditeiten als ingenieuze ingrediënten van poëtisch geharnast ontbijt neergestreken op bijna ochtend onvermijdelijke zinloze herhalingen volgen veinzende vooruitgang minimaliseren ongekend restant als bezonken beperkte vertering van verlopen ervaringen in talloze singulariteiten ongewild residu van absentie allengs aanbrekende dageraad besmeurt gretig hallucinaties vermorzelt nocturne mijmeringen ‘Nocturne Mijmeringen’: © Meander; 29 januari 2020. Tekening: Nocturne Mijmeringen; © Meander; 29 januari 2020. Meer gedichten van Meander? Klik HIER.
zonder zon geen horizon grijze tinten meeslepend somber vervloeiend beeld omhullend krap geruisloze branding bedaarde stilte schraagt reductie stadig monotone grauwe bezinning omhelst sterveling ‘Grauwe Bezinning’: © Meander; 27 januari 2020. Foto: ‘Grauwe bezinning aan de kust; © Meander; 25 januari 2020. Meer gedichten van Meander? Klik HIER.
als het niet meer mag niet meer tastbaar kan niet meer samen praten als uit handen is geslagen buiten onze zeggenschap rest ons zuivere liefde liefde voorbij leven liefde die nooit slijt liefde mee te dragen in iedere vezel in hart en ziel altijd ‘Als het niet meer mag, dan toch’: © Meander; 25 januari 2020. Verbeelding; © Meander; 25 januari 2020 op basis van een foto van Meander van 31-12-2019. Meer gedichten van Meander? Klik HIER. …
Zeit ohne Existenz wo Willkür hartnäckig wäscht und schleift Strömungen spülen Chaos an Land legen das alles in kreative Hand Natur schafft neues modelliert Düne und Strand Wetter und Wind bilden unfaßbaren Sand temporär entfalten fragile Skulpturen womit Schöpfer zerbrechliche Wahrheit spricht zerfließende Wahrheit flüchtige Skulptur weniger als winzig hat keinen Moment “Skulptur der Natur”: © Meander; 20 januari 2020 Fotos: © Meander; Seaside Sandsculptures; 2019. Weitere deutsche Gedichte finden Sie HIER. Heidi Klitzke, vielen Dank für deine…
mijn baasje is gepensioneerd en heeft nu alle tijd was ik hem maar op tijd gesmeerd maar ‘k raak hem niet meer kwijt vroeger had hij flink het land aan wandelen met mij lag ik lekker in mijn mand …
vervagende verte gekende horizon in grijze ochtendnevel als ploegscharen blauwgrijze grond geslepen omwoelen in grove groeven glanzende vette klei op onafzienbare akker ‘Vette Klei’: © Meander; 19 januari 2020. Foto: Pas geploegde akker Meer gedichten van Meander? Klik HIER.
een knappe kerel uit Groenekan aarzelde over een leuke man het was zo bizar gevoel in de war maar eigenlijk dacht hij, pak me dan ‘Man O Man’: © Meander; 19 januari 2020. Gif: Internet Meer gedichten met Hart & Ziel van Meander? Klik HIER. Wil…
een prachtige vrouw uit Pakistan aarzelde over een leuke man het was zo bizar gevoel in de war maar eigenlijk dacht ze, pak me dan ‘Pak me dan’: © Meander; 16 januari 2020. Gif: Internet Meer gedichten met Hart & Ziel van Meander? Klik HIER. Wil…
Natuurmonumenten Schiermonnikoog is van mening dat schelpenpaden niet meer van deze tijd zijn, omdat winning van de schelpen en het vervoer niet goed zijn voor natuur en klimaat. Men wil fietspaden maken van duurzame producten om er zo slimme betonnen fietspaden van te maken. Fietspaden gemaakt van restproducten en natuurlijke producten. Het onderzoek naar de juiste samenstelling van het materiaal loopt nog. Wandelpaden zouden, denk ik, bijvoorbeeld kunnen worden voorzien van houtsnippers, hetgeen nu ook al vaak zo is. Betonnen…
zij stapte in de trein hij stapte op ‘t perron ze keken naar elkaar verblind door liefdes zon zijn glimlach streelde haar de trein vertrok en won hij dacht dit gedicht dat zij voelt wellicht dan komt zij naar hier of gaat hij naar daar reizen ze voortaan vol liefde met elkaar ‘Van hier naar haar’: © Meander; 16 januari 2020. Foto: vertrekkende trein: © Meander; 16 januari 2020 Meer gedichten van Meander? Klik op Ja. …
vrouwen willen tedere liefde mannen hunkeren vooral naar seks als zij een vrouw hun liefde geven gebeurt er onmiddellijk iets geks de twee duiken op en in elkaar ze vrijen zich suf, maar zijn nooit klaar …