Allerliefste, Allermooiste
Schilderij zonder titel van Sonja Roosenhart
mooi ligt ze te slapen
dromend en zo rustig
aan mijn rechterzijde
lig me te vergapen
tikkeltje wellustig
ben ik te benijden?
haar volmaakte sculptuur
artistieke weelde
van sublieme schoonheid
nog steeds gloeit na het vuur
dat we straks nog deelden
in intieme vrijheid
ontroerend nacht en dag
‘t lichaam ligt te blaken
door welvingen verfraaid
twijfelend of het mag
zachtjes aan te raken
als ze zich zuchtend draait
haar benen om mij slaat
lippen vinden elkaar
ze lacht, laat niet meer gaan
al vrijend wordt het laat
en weer kijk ik naar haar
‘t begint van voor af aan
mooi ligt ze te slapen
dromende verleiding
aan mijn rechterzijde
lig me te vergapen
totale toewijding
is niet te vermijden
12 gedachten over “Allerliefste, Allermooiste”
Ahw. Wat lief
Ik ben lief.
Vertederend! Ik denk dat het wel mag.
Prachtig
Wauw
Mooi, Folkert.
Een van de mooiste gedichten nu, ooit, wat vind ik dit strelend aangrijpend, hemels ❣️❣️❣️
Dankjewel.
Als je er zo over kan schrijven, heb ik geen woorden meer….
Heb ik al eerder geschreven bij en gelijksoortig schilderij. Maar deze is mooier.
maja ik verslind je gedichten ( bijna) geen woorden nodig
Na liefde bedreven te hebben voucher de ene bed uit. Ik heb het liever anders me mee laten drijven met zwoele wind en genieten en aan niets denken. Lekker, lekkerder lekkerst