Schamelaar

Schamelaar

klotehoer ik maak je af
als ik je zie 
als… ja dan, jij vuile hoer
ik pak je en en en…
schreeuwde de kleine 
eenzame trieste dakloze
stinkende ongeschoren
miserabele verschijning
waarop men geen acht sloeg
hij hoorde erbij 
zonder dat hij het wist
deel van de omgeving
de achtergrond
de gemiddelde ruis
rondom het station
een enkeling slechts
gunde hem een blik
wat de lichtgeraakte sloeber
genadeloos afstrafte
door zijn eentonige tirade 
te hervatten

schijnbaar gericht
op die ene argeloze reiziger
die deed alsof 
hij een trein moest halen
een trein naar weg van hier
de redeloze radeloze
hulpeloze schamelaar
achterlatend in zijn
uitzichtloze schijnwereld
binnen een maatschappelijk

gecreëerde realiteit
van voorbijsnellende
betekenisloze herhalingen

overbodige
Folkert Buiter


‘Schamelaar’: ©Folkert Buiter; 3 oktober 2021


Meer gedichten van Folkert Buiter? Klik HIER.

6 gedachten over “Schamelaar

  1. Dit is zo verdrietig! Lang geleden, wie weet hoe kort nog maar, was er een moeder die dit mensje in haar armen hield. Zou ze het hebben geknuffeld? Wat is er gebeurd dat hij zo verworden is?

Geef een reactie