Alsdan
Roodbruin, krullen spontaan en energie mij tegemoet …
Roodbruin, krullen spontaan en energie mij tegemoet …
langzaam pende hij de gedachten over een mooie zondag op een blaadje op zijn linkerknie …
Adjoa, was een rank meisje met lang donker haar en glanzende, bruine ogen. Ze zat op haar hurken. Haar veel jongere broertje rolde een zelfgemaakte bal van oude lappen in haar richting. Hun moeder was druk bezig om het schamele eten dat ze had, te bereiden. Ze was er, zoals altijd, al meer dan een uur mee bezig. Adjoa pakte haar broertjes hand en wandelde met hem door het dorp. Het kleine kereltje keek voortdurend om zich heen, tot hij…
in Oldambt had de kerst toegeslagen iedereen was met het feest in de weer een grote kerstboom moest er komen toch had men iets overgeslagen overal heerste de kerstgedachte …
dromend verlieten we hetgeen niet telt dromend leven we in wat geldt …
Begrijpen Willen weten Doorgronden van ongekend Waarom Waarom? Waarom! Waarom bestaan wij? Waarom leven wij? Waarom voelen wij? Waarom begrijpen we niet …….alles? Willen weten Geloven dat weten bestaat Weten als virtuele waarheid als gekend feit, doch wellicht slechts een illusie,…
in zomaar ergens moet u weten was ik zowaar mijn jas vergeten ging het ding een week later halen een nieuwe kon ik niet betalen wederom hartelijk ontvangen meer kan een mens echt niet verlangen zoveel spontane gezelligheid …
Foto Brandaris (Schylge): Siska-Anna Schepenaar op Schylge steekt majestueus ver boven alles uit dé reus zijn blik naar alle winden om te voorkomen en te vinden onafgebroken waakt de wachter van het Wad over Noordzee Terschellinger gronden en het Schuitegat gids in de nacht voor schepen op een veranderend Wad of tussen hoge golven van een donkere zee de wachter van het Wad zal immer waken zeemijlen ver een baken Brandaris brengt veilig naar een goede ree …
grijzer en grijzer wordt de lucht waterkoude wind koude regen hagel, ijzel en ongemak …
ineens was je daar al was je er al lang ineens was je mij en was ik jou werden we bang de hemel brak angst om samenzijn inzicht in verdriet inzicht in oude pijn het kon toch niet zijn? even was er niets even was het stil onmogelijk dachten wij maar weerbarstig was de wil onvoorstelbaar leek de liefde onvoorstelbaar was niet waar wat ooit was kan niet verbreken wij zijn onszelf en elkaar ‘Onvoorstelbaar’: © Meander; 4 december 2017….
de wekker wacht terwijl de tijd ontwaakt luttele minuten tot de stilte staakt een koude rilling …