
Onvoorstelbaar
ineens was je daar
al was je er al lang
ineens was je mij
en was ik jou
werden we bang
de hemel brak
angst om samenzijn
inzicht in verdriet
inzicht in oude pijn
het kon toch niet zijn?
even was er niets
even was het stil
onmogelijk dachten wij
maar
weerbarstig was de wil
onvoorstelbaar leek de liefde
onvoorstelbaar was niet waar
wat ooit was
kan niet verbreken
wij zijn onszelf en elkaar
6 gedachten over “Onvoorstelbaar”
De ontoereikendheid van de menselijke liefde, die bij de eenzaamheid van de “condition humaine” hoort, is hier treffend verwoord.
Dankjewel, Peter. Fijne dag
Dit is Onvoorstelbaar Mooi en wenst een lang en nog langer Gelukkig Samen Leven.
Dankjewel.
Amor vincit omnia…als deze echt en sterk genoeg is..mooi eerlijk levensecht gedicht
Dankjewel.