Zonder Jou
kijk eens om je heen
het geeft niet waar je bent
maakt even niet uit
of je wie je ziet ook kent
vraag jezelf eens af
hoe zij gewoon verder gaan
geen verandering
als jij niet meer zal bestaan
jouw aanwezigheid
in kortdurend tijdsbestek
slechts tijdelijkheid
niet meer dan een kleine plek
in oneindigheid
alsof je er nimmer was
op de ruimtetijd
een vage minieme kras
11 gedachten over “Zonder Jou”
Wat mooi omschreven folkert ja,dat vraag ik me ook vaak af vooral in tijden van verlies.er is geen verlies slechts verplaatsen van…echter de herinnering blijft.loslaten is eigenlijk een verrijking omdat je dan.pas beseft dat niets eindig is : de liefde( alom) is niet sterfelijkmaar eindeloos.
Wie we zijn en niet om wie we om ons hebben en niet.
Klopt .helemaal .vaak voor velen moeilijk te begrijpen.in de natuur ben je alles en niets. Dat voelt allesomvattend. Betekent niet dat je niets bent maar deel uitmaakt van een stukje oneindige kracht. Dat mag je delen.voelt fijn als dat begrepen wordt.
En soms laat het toch een afdruk na.
Zeker en dat mag is zelfs nodig om verder te groeien
Zoals meestal in dit leven als je ergens om geeft maar je je toch vrij voelt.is de hoogste vorm van liefde.
Ik denk dat als ik me nu van kant maak, of val en mijn hoofd stoot en sterf, mijn appartement wordt leeg gehaald en niemand die me missen zal……Ik woon hier pas, en heb door Corona nog bijna niemand leren kennen………Ze zullen me niet missen…………
Ga naar buiten en doe er wat aan. Zolang je er bent bepaal jij wat jouw leven is.
Je gedrag bepaalt of er mensen in je leven komen.soms heb je een zetje nodig.in de natuur zijn helpt je daarbij
Het leven gaat voorbij, de herinneringen niet.
Sommige mensen sterven eenzaam.
Ligt dat aan het gedrag zoals hierboven staat, of is het gewoon pech hebben in het leven.
Ik hoop dat men nog eens aan me denkt als ik hier niet meer ben op aarde.
What-ever, het is een mooi gedicht.
Dankjewel. Ik schrijf soms zo, dat het voor iedereen een eigen betekenis kan hebben.