Verloren hartstocht

Verloren hartstocht

in de sneeuw van mijn verlangen
schroeit het brandende verdriet
smeulende gevoelens tartend
smelten zal mijn liefde niet

zij gekozen voor de aftocht
in verschoten ommezien
‘k heb bevroren pure hartstocht
opgeslagen voor misschien

ach, ik zag haar laatst nog lopen
met een kleerkast van een vent
maar voor mij rest slechts het hopen
in de kilte wat nooit went

‘t is een hele mooie vrouw
ja ze is echt ongekend
vrijen meer dan een hobby
o, zij heeft temperament

ooit lag mijn liefste naast mij
waren wij een perfect stel
toch was alles plots voorbij
voor haar leek het slechts een spel

zij een echte nymfomaan
die van álle mannen houdt
dus ik laat haar nu maar gaan
want ze wordt vanzelluf oud

maar ach jee de nymfomane
die van alle mannen hield
liep tegen de verkeerde aan
die heeft haar helaas ontzield

in de sneeuw van mijn verlangen
schroeide brandend ooit verdriet
smeulende gevoelens tartend
smelten zou mijn liefde niet

 maar dit was haar laatste aftocht
overhaast en ongezien
‘k heb ontdooid verloren hartstocht
want ik zal haar nooit meer zien

 

 

Folkert Buiter


‘Verloren hartstocht’: © Folkert Buiter; 17 augustus 2020.


Tekening. Bewerking van plaatje van internet © Folkert Buiter; 13 augustus 2020.


Meer gedichten over hart & ziel van Folkert Buiter? Klik HIER.

 

 

 

6 gedachten over “Verloren hartstocht

  1. Spelen met een leven is geen.liefde maar slechts een beleven van genot.liefde geven is elkaar verstaan zonder woorden
    In een staat van zijn en onverbrekelijk verbonden: kent geen vrees of pijn: zal er altijd zijn
    Maakt niet uit waar je gaat of staat omdat je weet dat die liefde, die je kern raakt met je meegaat.
    Zelfs de dood( als dat bestaat) zal dat overstijgen.zoals.op schier waar je de oneindigheid voelt binnenstromen.je.kan dan eenzaam zijn / voelen maar bent nooit alleen omdat je alom.liefde voelt.is fijn als je dat delen kan maar is zeldzaam met een mens.
    Het is goed of niet goed he. En dat voel.je tot op het bot.

  2. Nymfomanie: je zult er maar last van hebben.
    En dan, misschien zelfs zonder zich ervan bewust te zijn (?), anderen verdriet doen.
    Tenslotte de kans lopen aan een totaal fout figuur te blijven hangen en er onderdoor te gaan.

    Echt houden van is wel een pittig werkwoord.

    Mooi weergegeven, Folkert.
    Als het een ballade is, wordt het dan ook nog op muziek gezet?

Geef een reactie