Twijfel
lichaam is moe
wil slapen
hoofd er alweer
niet aan toe
dolende geest
wil graag verlaten
lichaam te sterk
geeft niet toe
wil kan niet verder
bestaat uit twijfel
ergens klampt er
toch iets vast
blijf hier alleen
voor anderen
ondanks gedachte
ben ze tot last
niets echt beleven
geen smaak
geen gevoel
‘t maakt klein
waarom strijden
als laten kan
maar redding en valkuil
dezelfde zijn
zal wel zien
of misschien niet
misschien…,
misschien
is schrijvende liefde
de pijn
“Twijfel” is de neerslag van een intens gevoel over de afgelopen jaren, welke plotseling intens werd ervaren tijdens de overtocht van Lauwersoog naar Schiermonnikoog op 25 juli 2018. Een gevoel dat gegroeid is en al heel veel jaren deel van mij is. Een extreme intensiteit die staat tegenover het feit dat ik niet meer goed voel, proef, ervaar en geniet. Rijkdom en armoede van geest ontmoeten elkaar in dit gedicht vol twijfel.
Opgeven is geen optie, omdat de liefde voor mijn kinderen groter is dan de behoefte aan onbeperkte rust. Onder de zeurende, irriterende en onophoudelijke negatieve ervaringen, sluimert een eventuele toekomst, misschien, misschien, hopelijk.
Liefde voor het schrijven en creëren, is wat voor mij vermag als hoop.
“Twijfel”: © Meander; Almere; 25 juli 2018.
Foto: “Schiermonnikoog vanaf de veerboot.”: © Meander; 25 juli 2018
Voor meer gedichten over het gevoel van mensen over voorspoed en tegenslag, klik op Ribbels en/of Job.
2 gedachten over “Twijfel”
Het is de liefde voor onze kinderen die ons er doorheen trekken. Ik hoop voor jou dat je zielenrust kan vinden.
Dankjewel.
Het bewustzijn, geëtaleerd in dit gedicht in combinatie met schrijven en mijn kinderen, zijn voldoende om mijn leven zo in te richten als ik dat wil, nodig vind en zodat we kunnen genieten. De combinatie van dit gedicht met de gedichten Job en Ribbels zegt veel over hoe een mens door een ontmoeting met zichzelf een nieuw mens kan worden.