Spiegelal

Spiegelal

Het Spiegelal is een heelal waar alles zijn voortdurende, meerdimensionale spiegelbeeld heeft, en is. Met alles worden niet alleen een fysieke figuren bedoeld, maar ook geluiden, eigenschappen, of ideeën.

Voordat we verder gaan met het Spiegelal, een korte beschouwing van het begrip spiegelbeeld. Het spiegelbeeld wordt vaak de tegengestelde weergave van de werkelijkheid genoemd. Als het louter een tegengestelde weergave zou zijn, of letterlijk het tegengestelde, dan zou het vergelijkbaar zijn met het concept van materie en antimaterie. Dat is echter niet het geval, want als we voor de spiegel staan, verdwijnen wij en ons spiegelbeeld niet als ze elkaar ontmoeten. Zo is dat ook in het Spiegelal. Het gaat ook in het intens reflectieve Spiegelal niet om tegengestelden.

Als wij op onze aarde in ons heelal voor de spiegel staan, gebruiken we een omgedraaide versie van onszelf om bijvoorbeeld ons haar te kammen. De omgedraaide versie van onszelf wordt opgemaakt, of geschoren. We bekijken ons omgedraaide zelf om te zien of we er goed uit zien. We zien onszelf in een spiegel niet zoals we zijn, maar we hebben geleerd daar mee om te gaan en ervaren het als vanzelfsprekend. Als we weggaan van de spiegel, zien we ons spiegelbeeld niet meer. Het spiegelbeeld is niet verdwenen, maar we kunnen het niet meer waarnemen.

Als we over straat lopen, kunnen we onderweg ons spiegelbeeld en dat van anderen waarnemen in ramen, of glimmende oppervlaktes van auto’s, trams en andere objecten. Het spiegelbeeld gaat met ons mee, zoals onze schaduw er ook altijd is, maar pas zichtbaar wordt door de zon of een andere lichtbron. Spiegelbeelden kunnen vanuit verschillende hoeken worden gezien en vaak geldt dat voor meer dan een spiegelbeeld tegelijk, als er een veelvoud aan reflecterende oppervlakten is.
Het spiegelbeeld dat wij kennen, is in ons heelal afhankelijk van licht, net als een schaduw. Een schaduw heeft dezelfde omkering, maar dat is lastiger waar te nemen.

In het Spiegelal is iedere spiegelbeeld zelfstandig en afhankelijk tegelijk, met of zonder licht. Het spiegelbeeld van een origineel is tegelijkertijd het origineel van andere spiegelbeelden, terwijl het eerst genoemde origineel een spiegelbeeld is van een ander spiegelbeeld dat op zich weer een origineel is, maar ook een spiegelbeeld.

Het Spiegelal kent een oneindig aantal soorten spiegelbeelden naast het ons bekende spiegelbeeld.
Een voorbeeld is het spiegelbeeld van geluid dat eenvoudigweg wordt gereflecteerd door een oppervlak. Afhankelijk van dat oppervlak krijgt het spiegelbeeld vorm, of wordt het uit een bepaalde hoek ervaren.
In ons heelal zijn we in staat een tegengestelde geluidstrilling op een geluidstrilling af te sturen, waardoor er niets te horen is op de plaats waar ze elkaar ontmoeten. Dat is echter niet wat er bedoeld wordt met een spiegelbeeld van geluid. Het geluid wordt omgedraaid en voor zover dat relevant is als begrip in het Spiegelal, verandert rechts in links en links in rechts. Onder in boven en boven in onder. Voor in achter en achter in voor. Binnen in  buiten en buiten in binnen. Van het een in het ander en andersom.

In het Spiegelal is sprake van zestien spiegelbeelden. Geen zeventien, omdat de laatste dimensie net als bij ons niet kan worden gespiegeld door de een na hoogste dimensie. Logischerwijs zijn er daarom 1716 spiegelingen mogelijk.

In het Spiegelal is sprake van verrijking van het origineel. Meervoudige spiegelbeelden van geluid, gedachten, gevoelens, smaak, kleur en schaduw, laten de waarnemer het origineel van verschillende kanten en op verschillende manieren ervaren.
Het meervoudige spiegelbeeld van een gevoel en niet het meervoudig tegenovergestelde van dat gevoel. Wat is dat dan?
Stel u bent teleurgesteld. Wat is een spiegelbeeld van teleurgesteld? Tevreden kan het niet zijn, want dat is een tegenovergestelde. Het is een omdraaiing. Het is vermoedelijk een omgedraaide beleving van teleurgesteld. Het blijft teleurgesteld, maar dan anders(om).
Anders(om) lyrisch zijn. Wat kunt u zich voorstellen bij een multidimensionaal gespiegeld lyrisch zijn?
Nog een stap verder. Wat kunt u zich voorstellen bij een mix aan gevoelens en gedachten, als ze multidimensionaal gespiegeld zijn?

Stelt u zich eens voor dat u de in het Spiegelal geldende integraliteit van spiegelbeelden op alles toepast, zoals uw gedachten, uw dromen, uw bewegingen. Hoe beleeft u die integrale weerspiegelingen dan?
Is het spiegelbeeld, dat zo volledig is in het Spiegelal, de enig zichtbare, of beter gezegd de enig beleefbare meervoudige parallelle situatie in dat heelal? Of… van dat heelal?

Een voorbeeld gerelateerd aan onze beleving. We gaan uit van een vrouw die in een auto rijdt en die, zoals het hoort, steeds in de achteruitkijkspiegel kijkt, maar ook voor zich. In het Spiegelal beleeft ze een bewegende wereld waar alles, maar dan ook alles, veelvoudig omgekeerd is. Dat geldt niet alleen voor het beeld dat ze ziet, maar voor alles. Een meervoudig omgedraaid gesprek dat twee dames voeren op de achterbank bijvoorbeeld. Ziet ze meervoudig omgedraaide kleuren en corrigeren haar hersens dat, omdat haar hersens er mee hebben leren omgaan? De hersens die zelf meerdimensionaal gespiegeld zijn en daarom geschikt zijn om te kunnen bestaan in het Spiegelal. Hoe vergaat het haar op een kruispunt met verkeerslichten?
Een voorbeeld dat tot denken aanzet, in de veronderstelling dat mensen, als vorm, in een Spiegelal zouden kunnen bestaan.

Het Spiegelal gaat echter veel verder dan wat hier boven is beschreven, omdat het concept van het spiegelbeeld dat wij kennen, maar een dimensie is, de dimensie van de omdraaiing. Het ons bekende spiegelbeeld kan slechts tweedimensionaal worden waargenomen. Het echte spiegelbeeld is minimaal driedimensionaal, maar we beschikken (nog) niet over de middelen, of zintuigen om het driedimensionaal waar te nemen. Of we beschikken nog niet over een bruikbare driedimensionale spiegel.

In het Spiegelal is sprake van zeventien dimensies, waardoor de enkele dimensie van de eenvoudige omkering een volstrekt andere interpretatie krijgt. Als u thuis in een spiegel kijkt, is links in feite rechts en andersom. Wat de spiegel niet doet, is boven en onder omkeren, om over voor en achter, hard en zacht, binnen en buiten nog maar te zwijgen. In het Spiegelal is een spiegelbeeld meervoudig (om)gedraaid, afhankelijk van de kwaliteit, de ouderdom, de interpretatie en de manier waarop het spiegelbeeld wordt ervaren. Een spiegelbeeld van een bepaalde smaak is van links, rechts geworden, van onder naar boven gegaan, van voor naar achteren gegaan. Een zure smaak blijft zuur, maar wel zestiendimensionaal omgedraaid. Wellicht is de verdraaiing van de smaak er de oorzaak van dat de spiegelbeelden een andere twist geven aan een smaak en er een meerdimensionaal reflecterende smaakexplosie van maken.

Deze kenmerken van het Spiegelal, toegepast in zeventien dimensies, betekent dat de complexiteit van het spiegelbeeld een betere weergave oplevert van het origineel. In het Spiegelal zouden wij, dankzij dit multispiegelbeeld, meer inzicht in onszelf krijgen. Behalve ons haar, ons gezicht en onze kleding, zouden we onszelf veel meer kunnen, en willen, fatsoeneren en verbeteren dan we ons nu kunnen voorstellen.

Of…? Kunt u zich dat toch voorstellen? Kunt u in gedachten alle aspecten van u zelf in meervoudige spiegelbeelden zien, of begrijpen? Kunt u dat? Om het te ervaren, te beoordelen en indien gewenst te corrigeren?
Meander denkt dat u ja zegt, omdat u het graag wilt kunnen, omdat u wellicht een workshop spiegelen hebt gedaan in het kader van neurolinguïstisch programmeren, of omdat u graag mee wilt doen. Het is een begin, maar wat stelt u zich dan voor bij een spiegelbeeld in zeventien dimensies als u aan alle aspecten van uzelf denkt?

Wat is het effect van die meerdimensionale spiegelbeelden op het Spiegelal? Dat is niet bekend. In eerste instantie niet, omdat het Spiegelal zeventien dimensies kent en dat vraagt om een nog te ontdekken analysemethodiek, of theorie over de betekenis van zeventien dimensies gebaseerd op de natuurwetten die gelden in het Spiegelal. Wij kennen slechts de dimensies van ons heelal die in onze natuurwetten theoretisch niet verder gaan dan elf of twaalf dimensies. Maar die kunnen wij niet waarnemen. Wij beperken ons tot drie en hooguit vier als we het concept ruimte-tijd meenemen.

Virtuele wetenschappers in het Spiegelal breken zich er waarschijnlijk hun hersens over. Ze vragen zich bijvoorbeeld af of een minderdimensionaal origineel, een spiegelbeeld in hetzelfde aantal dimensies kan hebben. Als we dit vergelijken met ons heelal en u denkt aan een punt. Wat is dan het spiegelbeeld van een punt en hoeveel dimensies heeft dat spiegelbeeld? Een tweedimensionale lijn in een plat vlak, heeft schijnbaar nooit meer dan een en hetzelfde tweedimensionale spiegelbeeld. Anders gezegd is er een spiegel die eendimensionaal spiegelt? In principe niet, omdat de eerste dimensie een dimensie minder dan zichzelf kan waarnemen, in dit geval nul.

In het Spiegelal zijn de hogere dimensies ook niet waarneembaar door lagere dimensies. Hetzelfde geldt voor alle spiegelbeelden. Het is echter niet relevant, omdat lagere dimensies niet meer zijn dan bouwstenen van hogere dimensies. Als er waarnemers zijn, dan nemen die spiegelbeelden waar in dezelfde dimensie als waarin ze bestaan minus één. Een goede manier om de beleving van meerdimensionaliteit en parallelliteit te bespreken is het Droste-effect.

Het Droste-effect, genoemd naar de beeltenis op de cacaobus van Droste, wordt multiple toegepast in het Spiegelal. Op het cacaobusje staat een vrouw die in haar hand een cacaobusje heeft waar ze zelf op staat met een cacaobusje waar ze weer zelf op staat met een cacaobusje, enzovoort. Hetzelfde effect krijg je als je twee spiegels tegenover elkaar zet en je gaat er zelf tussen staan. De spiegelbeelden van de spiegels gaan oneindig vaak door in beide spiegels. Je kunt dit ook met meer dan twee spiegels doen.

Wat is het effect als we een bol maken van zestien spiegels met hun spiegel naar binnen gekeerd. U staat zelf als het origineel precies in het midden. Het Droste-effect bestaat in het Spiegelal in de vorm van zestien dimensies, maar wel oneindig, net als in ons heelal.
Wat denkt u allemaal te zien? Denkt u dat u met deze proefopstelling het gevoel kunt krijgen dat u zelf een reflectie bent? Let wel meer dan een benadering is het niet, omdat het zestien simultane spiegelbeelden zijn van spiegelbeelden en van het origineel.

Hoe belangrijk is het multidimensionale spiegelbeeld in het Spiegelal? Het verrassende antwoord is, dat het helemaal niet belangrijk is. Op de keper beschouwt blijft een spiegelbeeld, ongeacht het heelal of het aantal dimensies en reflecties, een handige vorm van een bruikbare leugen.
Spiegelbeelden zijn afhankelijk van de mogelijkheden tot reflectie en de mogelijkheden tot waarneming van reflecties. Het zijn ontastbare beelden van de werkelijkheid. De werkelijkheid die in het Spiegelal zelf een spiegelbeeld is. Ontastbaar, maar wel beleefbaar, mits waarneembaar.

Alles in het Spiegelal bestaat uit reflecties. Verdraaide, omgedraaide, omgekeerde, getwiste beelden van de werkelijkheid. De werkelijkheid die zelf een spiegelbeeld is van de weerspiegelingen van zichzelf. Een van de uniciteiten van het Spiegelal is, dat naast de zeventien dimensies van originaliteit, ieder spiegelbeeld zestien mogelijke weerkaatsingen kent. Het komt er op neer dat er minimaal zeventien tot de zestiende macht aan reflecties mogelijk zijn. Dat is bijna 49 triljoen spiegelingen per element of aspect.
Stelt u zich eens voor dat al uw gedachten en gevoelens zo vaak gespiegeld worden en eigenlijk al reflecties zijn in zichzelf?

Een prangende vraag over het prachtige, wonderlijke Spiegelal is wat die werkelijkheid feitelijk is. Deze vraag lijkt welhaast onbeantwoordbaar, omdat het juist de bespiegelingen van het Spiegelal zijn die de werkelijkheid lijken te zijn. Halen de spiegelbeelden de werkelijkheid in, of andersom? Zijn de spiegelbeelden het origineel in het Spiegelal en is het origineel slechts een reflectie, of is er geen verschil? Uiteindelijk komen we zo al redenerend bij de ultieme vraag van dit hoofdstuk over dit heelal. Bestaat het Spiegelal wellicht uit een volledig niets, behalve bespiegelingen?

Spiegelal

Spiegelal is een van de negenentwintig hoofdstukken van een boek over heelallen, dat wordt geschreven door Meander. Deze publicatie is een voorproefje. Meer weten? Meedenken? Mail naar voor@meanderblog.nl.

Meer informatie:
Stephen Hawking

Multiverse
Spiegelbeelden

2 gedachten over “Spiegelal

Geef een reactie