Dan breekt het glas
voortslepend, bezwaard gemoed
overbeladen met onbegrepen gevoel
als verloren tijd verdaan
om onherstelbaar groeiend leed
afgetekend op loze schuld
in tunnel zonder einde
waar onaflosbare illusies
perspectief bezwendelen
met onbegaanbaar vooruitzicht
dan breekt het glas
“Dan breekt het glas”: © Folkert Buiter; 10 december 2019
Tekening bewerkt door Folkert Buiter: Internet
Meer gedichten over Hart & Ziel van Folkert Buiter? Klik HIER.
11 gedachten over “Dan breekt het glas”
Wauwww, ik lig nog in bed en lees…Dit is hoe ik me NU voel….
Breek het glas
Kon alleen maar huilen en daarna slapen………
Als brillenglas
toch geheugen had
gekoppeld
aan het brein
vol mening en gevoel
van de drager
zou het
pikzwart zijn
niet bruikbaar voor
een betere kijk
of juiste inzicht
Gaaf
Mooi….
Soms treft je het ene verdriet na het andere en denk je dat het nooit meer over gaat. Maar toch, de lucht klaart weer op en wordt soms mooier en helderder dan voorheen.
Bij deze wat lichtstraaltjes voor iedereen die er nu nog middenin zit.
Folkert, je hebt de juiste woorden gevonden om deze periode met dit gevoel weer te geven.
Een ieder is op een dag zijn eigen Job.
Met Job kwam het helemaal goed.
Goh komt binnen, heb het gevoeld in mijn leven
Maar… je hebt het glas gebroken.