sporadische momenten
in volmaakte eenzaamheid
ontdaan van sentimenten
waar de kust haar tijd verbeidt
achteloos van duin naar strand
wezenloos en onbewust
afgedaald naar niemandsland
zoveel meer, als zij mij kust
overdonderd door alleen
ontmoeting met getijden
weergaloze willekeur
kust mij om te bevrijden
laat mij gaan in onderstroom
op verwondering belust
werkelijkheid wordt een droom
zoveel meer, als zij mij kust
‘Zoveel meer, als zij mij kust’: © Meander; 25 januari 2020.
Foto: ‘Niemandsstrand’: © Meander; 25 januari 2020
Meer gedichten van Meander over Zee, Kust & Strand? Klik HIER.
Gerelateerd
6 gedachten over “Zoveel meer, als zij mij kust”
Heerlijk, Folkert, om af en toe helemaal alleen te zijn met de zee, het strand en de duinen.
En ‘ aangeraakt ‘ te worden door de elementen.
Precies.
Men moet toch eens goed nadenken: al die gedichten bevatten geen lidwoorden en ik denk dat men denkt dat het gebrek aan lidwoorden de rijmelarij een poëtische diepzinnigheid verleent. Gebruik je talent om eerst een stijl te kopiëren om vervolgens originele beeldspraak te vinden.
Ga je gang en maak je eigen werk. Je hoeft het niet leuk te vinden. Ik schrijf voor iedereen met en zonder lidwoorden en ik schrijf niet zoals iemand anders dat wil. Ik schrijf wat ik wil, denk, voel, zie.
Wat een ander er in leest of ziet, is aan die ander. Het beoordelen van iemands denken en of die wel goed denkt of schrijft, is activiteit toegemeten aan hen die denken beter te zijn, of denken het beter te weten. Ik weet het beste wat ik schrijf en wat ik bedoel en iedereen die het wil lezen (moet niet) weet wat ze willen lezen of wat ze er in lezen.
Het gebruik van het woord men is wel leuk gevonden.
Fijne avond en schrijf eens iets leuks en waar kan ik dat vinden dan? Dan zou het zomaar op de gastenpagina terecht kunnen komen.
Mooi!
Dankjewel.