heel zacht, amper te horen
kort voordat asfalt van bruggen druppelt
hangt boven de daken
een duistere maskerade

sirenen huilen, dan de kinderen
vermoeden, weten niet wat het betekent
wanneer kerstbomen uit een hemel vallen

een oude man, zijn krukken naast hem
als een geschenk uit vroegere kindertijd
zit heel alleen op een terras
heft het hoofd en luistert

seconden tikken weg
in nachtlucht zwanger van de sterren
kleurt d’ ochtend reeds de einder

enkel te horen in de verte
bulderen honderden motoren
hen die sterven gaan
een laatste lied

Sunset 11 oktober 2019

Een gedicht van Ingo Audenaerd, een dichter die schrijft onder de naam Sunset.
Ingo is een gevoelige dichter, die onder meer de actualiteit verwoordt.
Ingo Audenaerd schrijft vaak en op een ontroerende manier over liefde, over geluk, over het onbereikbare, over het ooit.

Meer gedichten van Ingo Audenaerd vindt je op www.sun-set.nl