uitgestelde liefde
opgekropt verlangen
naar streling van jouw zand
vrijen met jouw vrijheid
op ‘t onmetelijk strand
uren alleen dwalen
nooit hunkerde ik méér
naar eenzaam zijn op Schier
kostbaar Lytje Pole
je lijkt zover van hier
ik mis je mijn muze
liefde voor mijn eiland
dat groots haar liefde toont
op een dag kom ik weer
weet dat jij mij beloont
‘Eenzaam zijn op Schier’: © Folkert Buiter; 4 april 2020.
Foto: ‘Westerstrand’: © Folkert Buiter; 8 augustus 2019
Meer gedichten en verhalen van Folkert Buiter over Schiermonnikoog? Klik HIER.
Gerelateerd
6 gedachten over “Schiere Eenzaamheid”
Mooi, Folkert.
Kan het me zo voorstellen.
Dankjewel.
een prachtig gedicht dat liefde ademt
Dankjewel.
Je verwoord mijn liefde, mijn verlangen naar mijn geliefde eiland … waar ik telkens weer thuis kom.
Dankjewel. Schier is onvoorstelbaar inspirerend en biedt je dingen die nauwelijks te beschrijven zijn.