In Amersfoort woonde een meisje van 13 jaar. In de Amersfoortse courant las ze het volgende bericht: ‘Kent u iemand die  een kerstpakket goed kan gebruiken, geef dan de naam door aan de Amersfoortse courant.’
Het meisje wist dat er in haar buurt een weduwe met jonge kinderen woonde die het niet breed had. In de winter liepen de kinderen in zomerkleren en in plaats van met maillots, liepen de meisjes met blote benen en hadden ze kniekousen aan.
Het meisje gaf de naam van dat gezin door aan de krant. Niet lang nadat de kerstpakketten bezorgd waren, werd er aangebeld bij het huis van het meisje. Een medewerker van de krant gaf haar een cadeautje en bedankte haar voor de tip. De jongeman zei dat het kerstpakket goed terecht was gekomen.

Vele vele jaren later klonk op een woensdagavond tegen zes uur de deurbel. Het meisje was inmiddels drieënzestig jaar en oma van drie kleinkinderen. Ze leefde van een uitkering en spaarde met veel moeite om haar kleinkinderen een cadeautje te kunnen geven. Toen ze open deed stond een bezorger van de post op haar stoep met in zijn handen een kerstpakket. De vrouw dacht dat het voor een van haar buren was die niet thuis waren. Ze vroeg voor wie het pakket bestemd was.
“Voor u”, zei de bezorger.
“Nee hoor”, zei de vrouw, “ik verwacht niets.” Een werkgever die haar een kerstpakket gaf, was verleden tijd.
De postbezorger noemde haar naam en vroeg of het klopte.
“Dat ben ik”, zei de vrouw.
“Dan is dit toch echt voor u”, zei de bezorger. Ze nam het pak aan en ging naar binnen.

Nog steeds verbaasd over het onverwachte geschenk, opende de vrouw het pakket in de hoop een aanwijzing te vinden over degene die haar dit gestuurd had. In het pakket vond ze een kerstgroet en een briefje waar op stond dat de gever anoniem wenste te blijven, maar dat ze blij was dat ze na vijftig jaar iets terug mocht doen. De ogen van de vrouw werden vochtig en het meisje van dertien in haar keerde in gedachten terug naar toen.

Ik wens iedereen een liefdevolle kerst samen met familie en vrienden. Vergeet niet te denken aan en te doen voor hen die alleen zijn, of die het niet zo breed hebben.

Ellen Eilbracht