Flexzwervers 2

Flexzwervers 2

Deel 1 tot en met deel 6 van Flexzwervers, leggen de basis voor de overige afleveringen.

 


3-68-2063

 

Sumita liet de lifestylerobot haar kapsel en make-up kiezen en verzorgen. Daarna vroeg ze Momoe om passende kleding te selecteren, nadat ze Siems kerngegevens aan haar had gezonden. Ze was blij dat Momoe hooggevoelig geprogrammeerd was, zodat ze niet met een oranje setje aan kwam zetten. De zwart-antracietgrijze combinatie met kleine kobaltblauwe accenten was stijlvol en zou Siem nog net niet betoveren, dacht Yukoyi. Siem een van de flexzwervers, wie had dat gedacht?

Ze had Siem voor het eerst ontmoet in virtuele colleges over hersencapaciteit. Een week later hadden ze plotseling tegenover elkaar gestaan op een congres in Berlijn. Niet direct, maar de sensescan in hun N-watch had gepiept, richting gegeven en in een oogwenk stonden ze tegenover elkaar. Dat beiden hadden gereageerd, zei meer dan genoeg. Veel meer, want ze verlieten het boeiende seminar twee uur te vroeg, om een lange nacht al in de middag te beginnen.

Yukoyi keek naar haar hologram en liet het ronddraaien. Perfect, was haar stille oordeel. Ze vroeg de in haar pols geïntegreerde N-watch om de benodigde transitietijd op basis van de aankomst van Siem. Het antwoord kwam direct. “Negenenzeventig minuten, zei de N. “Als u nu reserveert bent u met de minishuttle over achttien minuten op Skycon 35-578 voor uw transfer.” Yukoyi reserveerde en bevestigde de transitie. Het woord transitie was een grapje van Skyway die de korte transfertijd tussen twee plaatsen niet meer bij het begrip reis vond passen en daarom had gekozen voor transitie.
Toen Yukoyi van de minishuttle in de connectcan van Akita naar Tokio was overgestapt en zich comfortabel had geïnstalleerd, gaf ze haar appartement opdracht om alles klaar te maken voor de avond en de nacht. Een tweetonige reactie gaf aan dat de opdracht was geaccepteerd en uitgevoerd.

Yukoyi dacht met plezier terug aan de vorige ontmoetingen met Siem en liet zijn recente gegevens toe tot haar geheugen. Flexzwervers hè. Hij had tenminste het lef, terwijl zij haar familie en haar huis niet zou kunnen missen. Het hebben van een vaste basis had ook een zakelijke reden, daarom zou ze Siem nooit thuis uitnodigen en verbleven ze vandaag en eventueel morgen in haar appartement in Tokio. Een appartement dat ze met acht anderen deelde. Gebruik geschiedde op basis van reservering. Als dit appartement niet beschikbaar was geweest had ze een andere gekozen uit de pool waarin ze deelnam.

Haar moeder werkte voor Skyway en was deelnemersassistente. Alle vragen en problemen van deelnemers aan Skyway die niet door het systeem werden beantwoord, kwamen op haar bordje terecht. De oplossingen werden eenmalig aangeboden door de assistenten, omdat iedere nieuwe vraag en antwoord en ieder nieuw probleem en bijbehorende oplossing als vanzelf onderdeel werden van de geautomatiseerde, globale Skyway Participatieservice. Yukoyi’s vader was er in haar beleving nooit geweest. Haar moeder had verteld dat hij in de dertiger jaren was gesneuveld in een van de korte oorlogen tussen drie landen. Landen die niet meer bestonden, nu de wereld was opgedeeld in zes conglomeraten. De nieuwe structuren hadden niet meer de hardheid en soevereiniteit van de vroegere staten. Het waren bestuurbare eenheden, maar feitelijke grenzen bestonden niet en een natie en een nationaliteit, zoals vroeger, bestond niet meer.

Yukoyi had een bijzonder beroep, of beter gezegd een bijzondere taak. Activiteiten, die gecamoufleerd werden door een schijnfunctie als controledocent voor natuurwetenschappen, namens het Aziatische conglomeraat. In werkelijkheid nam ze deel aan een zeer geheim project voor exogene hersenmodules en een project voor bestuurbare pico-quarks, die op een natuurlijke manier in de hersenen en zenuwbanen konden worden gebracht.
Siem kende haar werkelijke taak niet en ondanks de open persoonscommunicatie, was dat gedeelte meerdimensionaal afgeschermd, zodat niet eens de indruk van verborgen informatie kon ontstaan.

Associatie in de hersens Flexzwervers

Yukoyi’s hersens waren, mede op haar eigen verzoek, gemuteerd door artificiële elementen toe te voegen, zodat ze haar werk beter kon uitvoeren. Haar associatieve vermogen was vier jaar geleden vergroot met een initiële factor van bijna twaalfhonderd. Dat was pas het begin geweest, omdat de assimilatie van haar hersens met de kunstmatige toevoegingen, de verbindingen bleven versterken.

Haar natuurlijke talenten waren groter dan die van haar collega’s. Haar waarnemings-vermogen en begrip ontstegen die van haar opdrachtgevers, de Plurocrates. Ze wist nagenoeg zeker dat de Plu haar voorbij een bepaald niveau niet konden lezen, laat staan begrijpen. Ze had onopgemerkt een combinatie van zelf samengestelde mutaties laten uitvoeren. Wijzigingen die haar de niet te detecteren mogelijkheid boden om gegevens, redeneringen, conclusies en resultaten over te brengen naar een door haar zelf ontwikkeld uniek opslagsysteem. Als ze het daar had opgeborgen was het elders onvindbaar en kon zij er als enige gebruik van maken. Ze was zich er terdege van bewust, dat anderen welhaast zeker een zelfde, of vergelijkbare module voor zichzelf hadden gemaakt. Het deerde haar niet en het koste op dit moment teveel tijd om een breker te vinden die daar achter kon komen.

Ze stapte uit in Tokio en liep naar Pierre’s, een op de oude school gebaseerd Europees restaurant aan het plein van Skycon 33-56. Siem zou over twaalf minuten arriveren. Eerst maar plezier maken en dan eens kijken wat we nog meer kunnen bereiken, dacht Yukoyi. Ze kwam graag bij Pierre’s, omdat het zo warm, rommelig en gezellig was, vergeleken met haar steriele werkomgeving. Het was een andere wereld dan haar zwaar beveiligde, strakke en zelfreinigende design appartementen. Pierre’s was een van de plekken waar je ontkwam aan de ogen en oren van de global safety agency. Door haar werk was er weinig overgebleven van haar privacy. Ze nam de continue, integraal geautomatiseerde observaties niet meer waar, daarom was het voor haar, alsof het niet bestond.

De vriendelijke, lichtgroene ober, zwoof naderbij om een camarccino neer te zetten. De ober verschoot van kleur naar lichtroze, zei alstublieft en zwoof geruisloos naar een ander tafeltje. De zachte melkkoffie met drie druppels amarettomelasse, was heerlijk. Ze zag kijkend over haar camarccino Siem lopen. Ze activeerde haar toegang, die ze had geblokkeerd toen ze uit de hypercan was gekomen. Siem liet zijn rolkoffertje voor zich uit rijden, keek op zijn N-watch om contact te maken, maar Yukoyi was hem voor. Hij liep rechtstreeks naar haar tafel, omdat de C-chip in zijn hersens hem de weg wees.

Yukoyi stond al en gaf hem een kus en zei: “Fijn dat je er bent, Siem. Tachtig weken is te lang geweest.
Hij gaf haar nog een kus, iets langer dan de vorige en hield haar vast. “Wat ben je toch een ravissante verschijning, Yukoyi.”
Een glimlach en een impliciete reactie, toen ze hem in zijn arm kneep en achter zijn oor kuste, zonder hem aan te raken.
“Hoe doe je dat”, vroeg Siem verbluft.
“Nieuwe opties op mijn N”, zei ze. Ze liet de integratie in haar pols zien om de aandacht af te leidden, want ze had bijna iets stoms gedaan. Een nieuwe techniek demonstreren die niemand kende. Haar glimlach werd breder toen ze vaststelde dat Siem haar vage antwoord slikte. Hij bestelde een camarccino met extra melasse en een rode juizkick, nadat hij haar had gevraagd of ze nog een koffie voor zoetverslaafden wilde. De vorige was niet zoet genoeg had Yukoyi gezegd en ze wilde hem nu exact op nul graden drinken.
“Afkoelen voor een opkomende hittegolf?”, vroeg Siem.
Yukoyi keek hem spottend aan, gaf geen antwoord en ging dichter bij Siem zitten.

Na veertig minuten zo te hebben gezeten, gekletst en elkaar opnieuw aanvoelen, vroeg Yukoyi: “Hoeveel tijd heb je?”
“Zo lang als ik wil”, zei Siem.
Ze keek hem aan en zei dat het jammer was dat ze over twee dagen weer aan het werk moest. Echt jammer vond ze het niet, want twee dagen was voor haar een lange tijdsboog voor een liefdevol, actief en intens samenzijn. Kort en heftig vond ze fijner. Ze moest bovendien binnen vijftig uur dé vraag aan Siem stellen.

Wordt vervolgd…..

Logo Meander

Zwoeven is geruisloos voortbewegen door het gebruik van magnetisme, aangestuurd door signalen die met de snelheid van het licht worden verwerkt door satellietcomputers op driehonderd kilometer buiten de dampkring. Het is een toegepaste vorm van zweven, maar zweven wordt gezien als het voortbewegen op lucht met gebruikmaking van temperatuurverschillen en de zwaartekracht.

De connectcan is een systeem van de concurrent van Skyway, Hyperloop. De Hypercans of connectcans waren kleine vervoermiddelen voor maximaal zestien personen, die in een bijna vacuüm maximaal twaalfhonderd kilometer per uur haalden.
Beide systemen zijn even snel en comfortabel. Om zakelijke concurrentie met nadelen voor de consumenten te voorkomen, heeft de Liga der Conglomeraten (LdC) tien jaar geleden de rechten toegewezen. Skyway is door haar eerdere start zeker vijf keer zo groot als Hyperloop.

 

4 gedachten over “Flexzwervers 2

Geef een reactie