Als er geen ik meer overblijft

Als er geen ik meer overblijft

voort maar weer, ja voort en voort
zo ontegenzeggelijk gedreven
als de ochtend je aangloort
en dagelijks ritme om het even
werkelijke zin vermoordt

willoos sleur je iedere dag
die onzichtbaar, pijnlijk moeizaam verloopt
verstopt door een gemaakte lach
in obligatoire cadans gesloopt
daar je gewoonweg niet vermag

overtreffende trap van waanzin
is de oceaan waarin je waadt
wateren gevuld met tegenzin
wetende dat het niet langer gaat
zonder einde er toch tegenin

responsabele liefde drijft
tegendraads gedrag over jouw wil
onbegrepen waar niets beklijft
is het uiteindelijk pas stil
als er geen ik meer overblijft



Folkert Buiter

‘Als er geen ik meer overblijft’: © Folkert Buiter; 22 september 2020.
Foto: © Folkert Buiter; 30 augustus 2020.
Meer gedichten over hart en ziel van Folkert Buiter? Klik HIER.

17 gedachten over “Als er geen ik meer overblijft

  1. Werkelijk zo waar geschreven.waar haal je dat toch vandaan folkert.het raakt me iedere x weer .ieder woord heeft een betekenis,een boodschap.heel erg mooi.dank jewel.

  2. Leef het leven en v o el het onbewuste heel bewust
    Het collectieve bewustzijn is de oceaan van ons leven.degolven hebben hun eindd o el bereikt en worden opgenomen in het geheel.besef dat je nog minder dan een zandkorrel bent maar ook die zandkorrel doet er toe.dat geeft rust,vrede,liefde,overgave..gewoon er zijn. Leef in hier en nu en geniet van wat er IS.en deel dit met mens,dier,natuur.dat is onze rijkdom wat we altijd mogen liefhebben,respecteren en delen.

Geef een reactie