ÉÉN
mijn lief rust in mijn armen zo ligt ze urenlang terwijl ik kijk en wakker blijf welhaast oneindig lig te wachten nooit duurt het mij te lang ze doet haar ogen open glimlacht kort naar mij nestelt zich nog hechter aan mijn vege lijf klemt zich aan mijn zij samen dromen we naar dan naar ongeweten later samen altijd onderweg gevoegd tot eenheid als één druppel water ‘ÉÉN: © Folkert Buiter; 27 mei 2020. Afbeelding: bewerking foto internet. Meer gedichten…