ze liep
ze riep
zowaar ze lachte

ik keek
het leek
alsof ze wachtte

haar blik
dacht ik
scheen te verwachten

een kus
en dus
het onverwachte

voor hem
haar stem
weg het versmachte

afijn
de pijn
niets dat verzachtte

een roos
zo broos
in mijn gedachten