herfstzondagmiddag toont
welhaast gesloten mars
van noord naar zuid
van zuid naar noord
zich moeizaam voortploegend
door nat, zwaar zand
van schamele reep strand
aarzelend overgelaten door
onzekere, opkomende zee                              

twee flanerende linten
vermengen zich
zonder te raken
een lange onbedoelde
onvermijdelijke
schijnbaar vervlochten
weinig kleurrijke streng

ten laatste male dit jaar
de zomer voelen
onderwijl verwachtend
herfst toelaten
gemengde gevoelens
individueel ervaren
in schijnbare eenheid

verruimende lucht
van kalme, zilte zee
blaast ons tegemoet
gezeten op een bankje
voorbij terrassen
nauwlettend observerend
die slenterende processie
waaraan we deelnamen
doch nu pas begrijpen

“Herfstzondagmiddag”: © Meander; Almere; 17 oktober 2018.

Foto: © Meander; Noordzeekust; 11 november 2018.

Meer gedichten van Meander over Zee, Kust en Strand lezen? Klik dan HIER.