Gesloopt ben ik

Gesloopt ben ik

Gedacht te verdwalen in de nacht
te dolen tot een zwaar hoofd
wekte jij mij uit diep zwart donker                                            
haalde mijn slaap uit mijn ogen                                          

Jouw nagels krassen hard in mijn huid                                      
bloedt lange slanke lijnen
ik ben van jou nu prevel ik zacht
ja mijn lot is thans bezegeld

Ben stapel op jouw fijne lijnen
liefste ik mag dat zeggen
wit vel over botten koester ik
stekende jukken heb ik lief

Mijn kamers bonken tot expansie
siddering in mijn hartspier
adrenaline tot een kookpunt
gesloopt ben ik na extase

Jij knipte mijn wilde haren en
deemoed maakte zich meester
de fluistering van jouw adem
ritselt nog na in mijn vezels

 

Theo van Eldik


Het gedicht “Gesloopt ben ik” en het Brons “Intimate Conversation VII” zijn geschreven en geschapen door Theo van Eldik

 

Website Theo van Eldik, klik HIER.

Brons: “Intimate Conversation VII”, klik HIER.

Dichtbundel: Intieme Conversaties, klik HIER.

 

5 gedachten over “Gesloopt ben ik

  1. Prachtig zoals hier beschreven wordt wat de liefde en de extase die zij met zich meebrengt wel niet allemaal met je doen. Het fraaie beeld maakt het geheel compleet.

Geef een reactie