Gesloopt ben ik
Gedacht te verdwalen in de nacht
te dolen tot een zwaar hoofd
wekte jij mij uit diep zwart donker
haalde mijn slaap uit mijn ogen
Jouw nagels krassen hard in mijn huid
bloedt lange slanke lijnen
ik ben van jou nu prevel ik zacht
ja mijn lot is thans bezegeld
Ben stapel op jouw fijne lijnen
liefste ik mag dat zeggen
wit vel over botten koester ik
stekende jukken heb ik lief
Mijn kamers bonken tot expansie
siddering in mijn hartspier
adrenaline tot een kookpunt
gesloopt ben ik na extase
Jij knipte mijn wilde haren en
deemoed maakte zich meester
de fluistering van jouw adem
ritselt nog na in mijn vezels
Theo van Eldik
Het gedicht “Gesloopt ben ik” en het Brons “Intimate Conversation VII” zijn geschreven en geschapen door Theo van Eldik
Website Theo van Eldik, klik HIER.
Brons: “Intimate Conversation VII”, klik HIER.
Dichtbundel: Intieme Conversaties, klik HIER.
5 gedachten over “Gesloopt ben ik”
Mooi!
Vriendelijke groet,
Mede namens Theo van Eldik, dankjewel.
dank Rob!
Prachtig zoals hier beschreven wordt wat de liefde en de extase die zij met zich meebrengt wel niet allemaal met je doen. Het fraaie beeld maakt het geheel compleet.
Dankjewel, Rita, ook namens Theo van Eldik, die prachtige gedichten schrijft en mooie bronzen beelden maakt.