Wezenloos
kamer ligt verlaten leeg
ontzielde ruimte weent
in ritme van nimmer meer
wezenloos in tijd versteend
ontslapen stilte
blijvend ongehoord
in kale kilte
het gevoel vermoord
witte wanden wentelen
in gemeen verkleurend licht
van verdampte schaduwen
wat ooit was voorgoed ontwricht
13 gedachten over “Wezenloos”
Een gedicht waar ik veel pijn en verdriet bij voel.
Mooi omschreven folkert
Raakt me .toch schijnt er altijd licht.,dat je kan omarmen.
Que sera sera.
Mooi verwoord, Folkert.
Deze beleving zal ook mij binnen korte of langere tijd ten deel vallen.
Ik krijg er een knoop van in m’n buik. Probeer me te wapenen.
Hoe het echt zal zijn is nog niet te zeggen.
Ach geniet elke dag en doe wat. Zolang je er bent is er niets loos.
The future’s not ours to see
Only hope,believe and love
Ik kijk iedere dag in de toekomst.
Dat is het meest positieve folkert niks is zeker.: wel een uitdaging de toekomst die je ziet is de toekomst die je krijgt. Geniet!
Zeker, maar ik ijk dan wel in de toekomst, maar ik zie niks. Hahaha.
Jaaa,daar moet je feeling voor hebben,haha.soms is er een weten!
Waar je ook bent,ach dat maakt niet uit.
Tijd,afstand speelt geen rol en eist geen tol: je bent vrij.
Door je gedichten,gevormde gedachten, ben je in mijn hart bij mij ,daarom altijd zoiets als dichtbij.geniet van elke dag dat
“Leven” heet en soms het heden vergeet.
Mooi.
Wat heeft zich afgespeeld in deze kamer…
Bij jouw gedicht kreeg ik een rilling.
Goed geschreven!
Dankjewel.
De kamer is verlaten, voorgoed.
Wie er is gegaan en hoe?