Een gedicht van Lynn Van Hoof. Vertel me al je fantasieën, ik wil het weten. Misschien zijn ze gelijk aan de mijne. Raak me aan, laat me voelen wat jij wilt. Raak me. Bekeer me tot jouw begeerte, en vergeef me als ik aan je verslaafd raak. Laaf mijn dorst, stil mijn honger, zelfs als ik steeds meer wil. Fluister wat in mijn oren en laat me verdrinken in ondeugende flikkering . Snoer me de mond met een zoen…
Schilderij “Op Huis Aan” van Ans Duin De kleine, zwarte, smalle sloep gleed langzaam, maar ogenschijnlijk doelgericht door het stille water van de oneindige plas. De vrouw roeide met gestage regelmaat en raakte het water zo gracieus, dat er weinig rimpelingen achterbleven. Ze was onderweg. Onderweg naar de overkant, verborgen in de evenzo onzichtbare verte. Ze voelde zich vrij en genoot van de stille, vroege morgen. De zon kroop boven de horizon en ervoer de vrouw en haar missie door haar eerste stralen…