Een beleving weergeven in de vorm van een kort verhaal met meestal een impliciete boodschap.
strandpaaltje aan het Noordzeestrand vereenzaamd langs de duinenrand in zich zelf gekeerd volkomen verweerd verlaten vergeten verzand ‘Vergeten en verzand’: © Folkert Buiter; 16 augustus 2020. Foto: ’28 600′ © Folkert Buiter; 13 augustus 2020. Meer gedichten over zee, kust en strand van Folkert Buiter? Klik HIER.
niet aflatend timbre van dromerige branding behoedzaam brekend in noordoostenwind gedragen door nacht over strand over duinen over land hult eiland in ruisende stilte van geborgenheid en veilige fantasie ‘Dromerige branding: © Folkert Buiter; 10 augustus 2020. Foto: ‘Geborgenheid’; © Folkert Buiter; 12 augustus 2020. Meer gedichten van Folkert Buiter? Klik HIER.
in het bolwerk van de macht van democratie ontdaan waar leugen waarheid wordt ontkenning een natuurlijke reflex laat machtswellust zich vrijelijk gaan vind men inspraak maar iets geks dualiteit als absolute panacee voor probleem nimmer geduid alles in rap tempo gemandateerd representativiteit buiten spel gezet het beschaamde raadslid ontkent luid daar deze zich dan zelf te kakken zet ‘Radeloos: © Folkert Buiter; 11 augustus 2020. Tekening: ‘Without Power’; Internet Meer gedichten van Folkert Buiter? Klik HIER.
het is te laat het is te laat nu is al voorbij voorbij wat komen gaat de klok slaat om doch geen uur in tijdloze relativiteit in niet bestaande duur wanneer de ochtend gisteren is en later nooit vandaag op tijd geen gegeven wanneer nooit een vraag het is te laat veel te laat altijd al geweest waar zijn niet bestaat het is te ver het is oneindig ver in ruimte en in tijd gezien van elke ster er is…
een vette barbekoe in het Drentse Witten werd ongedurig door de zomerse hitte ze kreeg het benauwd terecht welbeschouwd men wilde dat lapje maar wat graag verhitten ‘Barbekoe: © Folkert Buiter; 8 augustus 2020. Tekening op basis van plaatje internet: ‘Bange Barbekoe’; 8 augustus 2020. Meer gedichten van Folkert Buiter? Klik HIER. Het Drentse dorpje Witten tussen Assen en Bovensmilde. (Google Earth) Meer informatie over Witten? Klik HIER.
Fragment van het schilderij ‘Bathing’ van Sonja Roosenhart in schrale schaduwen twijfelend om geluk baadt ze in perspectief welhaast beschaamd bewust van haar bevalligheid vergeven aan haar lief doordrongen van samen straalt haar pure reinheid voorbij licht en water wijl brandende liefde haar gedachten ontvoert naar oneindig later ‘Bathing’: Sonja Roosenhart ‘Later’: © Meander; 7 augustus 2020 Schilderij: ‘Bathing’ © Sonja Roosenhart Meer informatie over de kunstenares, ‘Sonja Roosenhart?’ Klik HIER. Meer gedichten van Folkert Buiter? Klik HIER.
regende het maar pijpenstelen met een n, omdat veel regen moet laat je door waterdruppels strelen meer is beter zo zeggen velen bakken met regen dat is pas goed als jouw muizige hersencellen door de hitte van de zonnegloed neigen om op te willen zwellen en ‘t broze huidje gaat vervellen snak je naar pijpenstelen met spoed ‘Pijpenstelen: © Folkert Buiter; 7 augustus 2020. Tekening op basis van plaatje internet: ‘Pijpenstelen’; 7 augustus 2020. Meer gedichten van…
een zonaanbidder aan het Noordzeestrand lag uren te sudderen in het zand de zon was ongenadig blakerde hem gestadig sindsdien reageert hij nogal aangebrand ‘Aangebrand: © Folkert Buiter; 2 augustus 2020. Tekening op basis van plaatje internet: ‘Aangebrand’; 5 augustus 2020. Meer gedichten over zee, kust en strand van Folkert Buiter? Klik HIER.
gruis van het heelal lichtend tegen ‘t zwart in haar vrije val snelt ze voort met smart een kort ogenblik zonder aankomsttijd met een laatste snik naar vergetelheid ‘Sterrensmart: © Folkert Buiter; 3 augustus 2020. Tekening: © Folkert Buiter; ‘Vallende ster’; 3 augustus 2020. Meer gedichten van Folkert Buiter? Klik HIER.
eenzaam in schoonheid eenvoud aan de kust gids voor wie niet weet even tegen leunen een moment van rust al honderdvijftig jaar steun en toeverlaat ongeacht het weer want de redder weet waar een strandpaal staat iedere strandpaal aan de Noordzeekust baken van houvast slenter je voorbij meestal onbewust ‘Strandpaal: © Folkert Buiter; 3 augustus 2020. Foto’s: © Folkert Buiter; ‘Paal ZI 6 300’; 7 juli 2020. Meer gedichten over zee, kust en strand van Folkert…
hij dwaalde al uren langs de kust over een strand stil en verlaten gisteren nog had ze hem gekust op een strand stil en verlaten plots smoorverliefd en vol hartenlust langs een strand stil en verlaten nu vergeefs wachtend en ongerust aan een strand stil en verlaten haar liefde was ijlings uitgeblust ze had hem en ‘t strand verlaten ‘Aan een strand stil en verlaten’: © Folkert Buiter; 2 augustus 2020. Foto: © Folkert Buiter; ‘Verlaten’; 4 augustus 2019….
vertraagd dansende kalme oceaan in welhaast terughoudend ballet van kabbelende milde branding streelt geduldig afwachtende kust tijdelijke verstilling van macht loerende verwoestende stormen beiden hun onvermijdelijkheid in beperkte onvoltooide tijd rust in stilte van ogenblikken zacht ruisende bescheiden golven scheppen onafwendbaar verlangen naar onstuimige oceanen ‘Onstuimige stilte’: © Folkert Buiter; 23 juli 2020. Foto: © Folkert Buiter; Kabbelende, milde branding; 23 juli 2020 6:23 uur. Meer gedichten over zee, kust en strand van Folkert Buiter? Klik HIER.
langzaam zwellen de scheuren groeien tergend traag naar elkaar omarmen Gronings verdriet jaar na jaar na jaar na jaar de zwaar vernielde bodem kent echt geen medelijden voorbij kans op ommekeer het is niet te vermijden nog eeuwenlang schudt de grond onder Groningse voeten als daders al zijn begraven en Groningen blijft boeten de bodem wordt onrustiger ze gaat hand in hand met angst profiteurs lachen hard want oneerlijk zijn duurt het langst leugens van Es Oo Dee Em na…
op lome langzame zondag kuieren over Noordzeestrand turen over kalme branding blikken over ‘t immense strand verloren in vertekening natuurlijke illustratie overdonderd door verbeelding van wonderlijke creatie dromend verdwijnen in het al van abstracte deformatie buiten alle werkelijkheid een illusoire sensatie ‘Illusoire sensatie’: © Folkert Buiter; 17 juli 2020. Foto: © Folkert Buiter; illusoire sensatie; 12 juli 2020. Meer gedichten over zee, kust en strand van Folkert Buiter? Klik HIER.
waterige weerspiegeling in berustende schildering van gelaten melancholie als uren verglijden in gebrek aan geen tijd door ontbrekend perspectief zonder verwachtingen verstrijken onopgemerkt vergeten gedachten in achtergelaten moment spiegelend licht reflecteert zichzelf in misschien later tot waarheid verdampt ‘Tot waarheid verdampt’: © Folkert Buiter; 9 juli 2020. Foto: © Folkert Buiter; waterige weerspiegeling; 9 juli 2020. Meer gedichten over zee, kust en strand van Folkert Buiter? Klik HIER.
traag miezerende uren druilerige gelatenheid hult eiland in vage lichtgrijze waas van de dag verweerde klinkers glimmend plaveisel schuchter geschuifel langs eiland’s streken vermeend eentonig verstrijken uren ongemerkt mild strelende stilte van ont-moeten ‘Ont-moeten’: © Folkert Buiter; 4 juli 2020. Foto: © Folkert Buiter; 4 juli 2020. Meer gedichten over zee, kust en strand van Folkert Buiter? Klik HIER.
beeldende spiegelingen in vervormende horizon bespelen gestrand publiek tastbare zinderende hitte creëert schiere fantasie in peilloze verwondering illusoir expressionisme in versmolten tafereel varieert schijnwaarheden in ongedachte betovering van ongerepte zinsbegoocheling verdampt achteloos de tijd ‘Zinderend’: © Folkert Buiter; 10 juni 2020. Foto’s: © Folkert Buiter; juli 2019. Meer gedichten over zee, kust en strand van Folkert Buiter? Klik HIER. De eerste foto is het Wadwachthuisje van Staatsbosbeheer op Engelsmanplaat, gefotografeerd op 7 kilometer afstand aan het einde van…
Max en en Britt, twee fervente motorrijders van zesentwintig jaar, hadden maar net op tijd de boot gehaald. Ze waren op hun felrode Ducati’s drie keer verkeerd gereden, omdat ze meer aandacht hadden voor elkaar dan voor de omgeving. Eenmaal op het eiland waren ze samen met nog vier motorrijders naar de camping gereden. Achter een woud van tenten hadden ze nog een plekje gevonden onder een boom. De belangstelling voor het festival dat vier dagen zou duren, was groot….
onze vrijheid grootste goed zwaar bevochten voor altijd? maar… ja maar wat is vrijheid zonder leven samen leven zonder angst mijn vrijheid slechts vrijheid als míjn vrijheid jóuw vrijheid is als jóuw vrijheid míjn vrijheid is samen vechten samen vrij samen leven ónze vrijheid voor altijd ‘Onze Vrijheid’: © Meander; 1 mei 2020. Afbeelding ‘Onze Vrijheid’ bewerking afbeelding internet. Meer gedichten van Meander? Klik HIER.
een sluw slissend sletje uit Alblasserdam die menig jongkerel de adem benam riep op anderhalve meter vrij luid kom schatje kleed jij je alvast maar uit waarna se met sijn sakgeld de benen nam ‘Sluw Sletje’: © Meander; 28 april 2020. Afbeelding: Internet, bewerkt door Meander Meer gedichten van Meander ? Klik HIER.
een vergeten bruggetje in Almere lag in het Lumièrepark weg te teren waarom niet creatief circulair gedacht en de brug naar de Floriade gebracht dat is voordeliger dan potverteren De brug op de foto ligt er al enige jaren. Een achtergelaten, vergeten, eenzame brug. Een brug zonder water, of onderdoorgang. Men loopt er langs zonder er aandacht aan te schenken. Een brug is in de civiele techniek een kunstwerk. Zou het dat dan zijn? ‘Floriadebrug’: © Meander; 26…
vlugge pootjes ranselen razendsnel langs waterkant traag afrollende golven van aanspoelende oceaan bieden een toprestaurant puntig voedsel oppikken soms diep boren in het zand rap en alert zoeken naar niet te versmaden wormpjes slakjes liggen voor de hand vaardig in alle vrijheid vlug vliegend langs waterrand scherp scherend over branding niemand die haar rust verstoort op ‘t oneindig lege strand tekening van verenkleed en drie tenen zijn markant doch dit vrije vogeltje zo vliegensvlug bewegend is vooral zeer amusant…
Fragment van het schilderij ‘Me Time’ van Sonja Roosenhart als ik even nergens ben helemaal alleen stilte overheersend is niemand om me heen ben introvert afwezig in tijdloos moment voel mijn zijn meer dan intens en toch zo absent dromend over wat ooit was in mijzelf gekeerd weinig doet er nu nog toe niets dat nog maskeert samen met mijzelf ontstegen aan alle druk lief ik mijn leven in staat van ultiem geluk Schilderij ‘Me Time’ van Sonja…
Wie durft er over na te denken, het hardop te zeggen? Mag je er over praten, of zou dat niet mogen? Zijn de consequenties van alle maatregelen, als ze veel langer duren dan tot 1 juni 2020, op termijn niet veel groter dan de consequenties van Corona? Consequenties voor de langdurige gezondheid en het welzijn van velen. Kunnen we de zorg van nu, straks niet meer betalen? Consequenties voor de democratie? Consequenties voor de economie? Als de economie zo ineenstort dat armoede groter…
en zo passeerde alweer de vijfde week die helaas zonder ons samenzijn verstreek ik mis jullie echt wel, maar ik smacht vooral intens naar een wereldcappuccino van Take a Break ‘Cappuccinoverdriet’: © Meander; 15 april 2020. Foto: foto Facebook Take a Break. Meer gedichten van Meander? Klik HIER.