Onverbloemd
gezeten in een verloren late middaglangs een welhaast fictief terraswaar ogen meer dan tekort komenlangspruttelende brommobielenen een overvloed aan rokende gastendie allen geenszins de oorzaak blijkenvan regelmatig stokkende ademniet de zinloos roepende, om elkaar heen zwalkende, druk bellende fietsersnoch de rusteloos dribbelende, schijnbaar onoplettende,veel te fraaie serveerstersdie onvermijdelijk de aandacht trekkenzij is het, zij, met haar magische aantrekkingskrachtgenesteld in het middelpunt van aandachtvan vergeefs verholen blikkenmijn wonderbaarlijke, oogverblindende schoonheidmet haar langzaam bewegende, bewust te lagebijna niets verbloemende decolleté haar zachtjes ademende boezem op…