
Lege Stoel
Hij was niet meer
Ongehaast vertrokken naar ergens later
Gegaan op zijn manier
weggevloeid als langzaam water
Achtergebleven zijn markante stoel
zijn plek
zijn rust
met zijn gevoel
En nu
die lege stoel
wisselend bezet
door zijn nageslacht
Zo is hij nog steeds
dankzij die niet zo lege stoel
hetgeen hij al had bedacht
Voor meer gedichten van Meander over Hart en Ziel, klik op Hart & Ziel