Verkiezingen voorbij, Groningen beeft verder
De verkiezingen zijn allang vergeten en Groningen beeft verder.
Iemand moet het zeggen.
Iemand moet dan maar de schuld krijgen dat ie te negatief is.
Die beperkte last neem ik graag op mij.
Groningen beeft verder, zoals Harrie Niehof in november 2013 al zong: “Grunnen Beeft.” Luistert u, na meer dan 400 bevingen, nog eens naar dit op zijn Gronings constaterende en min of meer gelaten lied.
Tijdens de verkiezingscampagnes van november tot en met maart groeide er hoop. Hoop die groeide toen Freek en Hella de Jonge hun schouders er onder zetten, samen met een groeiend aantal strijders. Het mondde uit in een fakkeloptocht met ongeveer 5.000 deelnemers, wat veel is voor Groningen.
Er werd een petitie gestart en dat leek een groot succes te zijn. Nu vijf maanden later zijn er 210.000 handtekeningen, waarmee het een van de meest succesvolle petities is geworden. Maar….., wat horen we er nog over en waar praat men nog over in Den Haag? In het regeerakkoord gaat het over een klein beetje minder gas winnen tot 2021. Marginaal geklets.
Over schadeherstel en preventie die minstens tien miljard gaat kosten heeft men het niet. Kosten die op zullen lopen, want de bevingen stoppen niet, zegt ook het kabinet.Het nieuwe kabinet deelt vele miljarden uit, maar eenmalig, de noodzakelijke miljarden uittrekken voor preventie en schadeherstel is niet aan de orde. Geen cent, want alles ligt op het bord van de NAM.
Het enige dat in het regeerakkoord is opgenomen is een fooi van 50 miljoen euro voor economische versterking, gedurende vier jaar en niet langer. Uit dat potje worden geput voor geestelijke verzorging voor psychische problemen als gevolg van de aardbevingen. Niets echter, helemaal niets, voor versterking en schadeherstel.
De schade neemt met iedere beving toe en het beven gaat zelfs niet voorbij als we er wat aan zouden willen doen. Gaskraan dicht, absoluut. Het is echter te laat om de aardbevingen een halt toe te roepen. Er is teveel gas gewonnen en de bevingen kunnen nog decennia, zo niet eeuwen, doorgaan.
De wetenschap beschikt over te weinig data, te weinig verbanden en te weinig doorlooptijd, om echt met zekerheid iets te zeggen. In veel oude mijnbouwgebieden, beeft de grond nog steeds, dat is zeker.
Omdat de bevingen doorgaan en zware bevingen mogelijk zijn, zal de schade progressief toenemen, want wat al stuk is, gaat nog sneller en nog meer kapot.
Veel mensen claimen geen schade, omdat ze denken er niet voor in aanmerking te komen, of geen zin hebben in al dat gedoe, Ondertussen verzwakt hun huis. Koop, of huur, het maakt niet uit, het gaat steeds verder stuk. Bij iedere volgende beving gaat het een beetje meer stuk. Schade relateren aan één enkele beving, zoals het CVW tegenwoordig probeert, is onzin. Niet meer dan een trucje om de boel te belazeren. Het zijn die 80 tot meer dan 250 bevingen binnen 5 kilometer die uw huis hebben gesloopt en blijven slopen.
Schets ik een doemscenario? Nee, ik zeg wat anderen liever niet willen horen. Politici niet, mensen met andere agenda’s niet, de media niet en veel inwoners, ook die niet.
Als er op een dag een beving komt met een kracht van laten we zeggen “slechts” 4.3, wat dan? Een beetje erger dan Huizinge 3,6 maar wel op 3 kilometer diepte. Wat gaat er dan gebeuren? We zijn inmiddels 500 bevingen verder dan Huizinge, dus hoe kapot is alles al? Hoeveel schade heeft de beving van 4.3 in Italië onlangs aangericht? Wat betekent dat voor Groningen?
Er gaat voor de Groningers met schade niets veranderen, omdat de bevolking op de overheid rekent en de overheid met allerlei strapatsen de mensen afleidt van het recht dat hen toekomt. De overheid heeft er alles aan gedaan en doet er weer alles aan om dat recht te beperken, in goed overleg met de verzekeringsmaatschappijen. Waar blijven toch al die toegezegde fondsen voor recht op recht? Waar blijft de provincie Groningen met haar grootspraak over een fonds voor mensen zonder rechtsbijstandsverzekering?
Iedere burger en onderneming heeft een privaatrechtelijke verhouding met de schadeveroorzaker. Tegen de schadeveroorzaker moet je procederen. De schadeveroorzaker is juridisch gezien de NAM en niet de overheid. De overheid heeft wel belang en verleent de vergunning, dus staat het toe, maar is daarmee juridisch niet de veroorzaker.
Je moet niet in gesprek gaan met de NAM, hun vazallen, of zogenaamde onafhankelijke partijen. En je moet helemaal niet ingaan op schadeprotocollen. Wie met wolven praat, wordt opgegeten.
Er is geen nieuw schadeprotocol nodig, omdat alles al in de wet staat. Nieuwe regels kunnen alleen maar bedoeld zijn om de wet niet toe te passen, zoals de afgelopen jaren is gebleken. Een wijze rechter veegt dat protocol zo van tafel, omdat het publiekrechtelijk niet kan worden bedisseld hoe het privaatrecht buitenspel wordt gezet. Privaat betekent dat ieder huishouden tegenover de NAM staat in het geval van schade en noodzakelijke preventie.
De overheid doet schijnbaar zijn best, maar meer dan een schijnbeweging is het niet. Verzinsels en structuren om de Groningers af te leiden van hun feitelijke recht. Groningers, u heeft een privaatrechtelijke claim wegens schade en wegens nalatigheid als gevolg van het niet voorkomen van schade. Die claim kunt u richten aan de NAM en dat kunt u het beste doen via de rechter. Alle gekunstelde constructies, inclusief de NCG, CVW en de arbiter, zijn bedoeld om de schade voor NAM en als gevolg daarvan de overheid, te beperken. Dat weet u al lang, toch?
Er zijn Groningers die grote belangen hebben. Die kunnen beter niet wachten op CVW en arbiter. Er zijn er die coûte que coûte een uitspraak van de rechter willen, ongeacht de hoogte van de schade. Doorzetten graag, niet eens alleen voor jezelf. Vecht voor je recht.
De verkiezingen zijn voorbij en sinds 15 maart 2017 zijn er 66 bevingen geweest. Dit jaar lijken er zelfs meer bevingen te zijn dan ooit, als de trend van het aantal bevingen in 2017 zich doorzet. Tot nu toe waren in 2017 al 96 geregistreerde bevingen.
Volgens het KNMI zijn de bevingen lichter geworden. Dat klopt, maar dan ten opzichte van 2013, 2014 en 2015, maar ten opzichte van 2016 is de gemiddelde kracht weer toegenomen.
Als je het aantal aardbevingen per jaar in Groningen deelt door de gewonnen kubieke meters gas uit de Groningse bodem, dan stijgt het aantal bevingen per kubieke meter gewonnen gas nog steeds fors, ook in 2017. Dus relatief neemt het aantal bevingen toe.
Zeggen die cijfers veel, of alles? Nee, want we weten het niet echt. Niemand weet het zeker, maar een zware beving blijft mogelijk is gezegd. Tja, wie moet je nog geloven? Maar ondertussen……, beeft Groningen verder.
Die 66 bevingen van na de verkiezingen, daar horen we niemand over. Over de gaswinning horen we af en toe wat. Over het vormen van een omvangrijk, toereikend fonds voor schadecompensatie en preventie horen we niets.
Aanpakken conform het Burgerlijk Wetboek, dat wil niemand horen. Want dat duurt allemaal veel te lang. Alsof dat verderfelijke schadeprotocol opschiet en recht doet. Op een beperkt aantal individuele successen na een lange strijd, is er niets of nagenoeg niets tot stand gekomen dat recht doet aan de Groningers.
Er niet over praten lijkt de strategie van het nieuwe kabinet, want dan is het net alsof jet niet bestaat.
De verkiezingen zijn voorbij en Rutte kwam daarna lachend voorbij. “Niets aan de hand, gewoon even uitvoeren. Daag, ik ga weer naar Den Haag.” Groningen beeft ondertussen verder op weg naar de 2.000ste aardbeving en nog veel meer. In afwachting van die zware klap die ooit misschien wel of misschien niet komt. Leven in voortdurende zorg.
Bereid u voor op een politiek koude en harde houding jegens Groningen de komende regeerperiode. In woorden zacht, zalvend en zoet, maar in daden misleidend, ontwijkend, ontkennend en altijd weer uitstel, uitstel, en nog eens uitstel.
Er is een hele pagina aan gewijd, maar anders dan de afgelopen jaren wordt het niet.
Er is één lichtpuntje voor één persoon. Hans Alders is verzekerd van zijn baan voorlopig. Laten we hem allemaal uitdagen dat om te zetten in daden alleen in het belang van de Groningers en van niemand anders.
Dit moest ik even kwijt. In mijn hart hoop ik dat de Groningers krijgen wat ze verdienen. Krijgen waar ze recht op hebben. Daar waar ik er een bescheiden steentje aan bij mag dragen, doe ik dat graag.
3 gedachten over “Verkiezingen voorbij, Groningen beeft verder”
Bedankt voor dit stuk.het zou elke dag op de voorpagina van een krant moeten staan zodat iedereen doordrongen is wat er echt gebeurd en Nederlanders eindelijk de verantwoording nemen voor hun koloniale houding ten opzichte van Groningen..niet met een vingertje wijzen dat er weinig protest of verdeeldheid is onzin.dat geeft niemand het recht om een provincie uit te buiten zonder de verantwoording ervoor te
Dankjewel. Helemaal mee eens.
En de premier komt lachend, lachend, lachend, ja uitlachend langs. Triest. Gelukkig goede uitspraken van RvS en rechter inzake waardevermindering, familie Zwarberg. Nu eens zien, of dat beklijft.