Al dan niet verrijkte, geromantiseerde, persoonlijke ervaringen van Meander
een krasse heks uit Oudewaterwerd lichter al werd het steeds laternog voor zonsopkomsthad hij zijn bekomsten dreef tierend weg op het water ‘Te licht bevonden’: © Folkert Buiter; 10 januari 2021. Foto: Oude ansichtkaart van de Heksenwaag in Oudewater. Meer gedichten van Folkert Buiter? Klik HIER.
een kippenneuker in Barneveldpakte menig chickie met gewelddoch ‘t haantje was uitgekraaiden had voor het laatst genaaiddaar iemand coq au vin had besteld ‘Coq au Vin’: © Folkert Buiter; 13 November 2020. Tekening: free download internet; 13 november 2020. Meer gedichten van Folkert Buiter? Klik HIER. Een aan het chaotische en prozaïsche brein van een pretentieloze dichter ontsproten limerickachtige herschikking van feiten na het verorberen van en heerlijke Coq au Vin van maiskip opgediend door Brasserie Brakzand. Meer informatie over…
Fragment van het schilderij “Strolling” van Sonja Roosenhart bevrijd van alle zorgenkuierend langs boulevardal slenterend langs stratenis ze meer dan ooit zichzelfom wat ze heeft verlaten flanerend met brede lach op haar gebruind gelaat ontsnapt uit nauwe coconhanden diep in de zakkenrijk beschenen door de zon bewandelt zij voortaan vrijuit zonder zorgenvoorbij het leed van voorheenhaar zelfgekozen wegkijkt vrijmoedig om zich heen ‘Sans Soucis’: © Meander; 29 augustus 2020 Schilderij: ‘Strolling’ © Sonja Roosenhart Meer informatie over de kunstenares, ‘Sonja Roosenhart?’…
een crimineel uit Bergen op Zoomwas wel zo ongelofelijk sloomdat hij voor ‘t gemakalleen thuis inbrakal slapend op de bank in zijn droom ‘Sloom’: © Folkert Buiter; 3 oktober 2020. Tekening: © Folkert Buiter; 3 oktober 2020. Meer gedichten van Folkert Buiter? Klik HIER.
Fragment van “Wonderful Tonight” van Sonja Roosenhart want overweldigende emotieoverspoelt intens haar diepste existentiewanneer onweerstaanbare devotieleidt tot overrompelende consequentie verloren als een verbaasde vlinderoverdonderd door liefdevolle tederheidzweeft ze weg naar nog meer nimmer minderlaaft zich dronken aan verliefde onzekerheid betoverd door ongekende magievan tijdloos alomvattend minnekozenin onbeschroomde choreografiestaat ze onbevangen smoorverliefd te blozen ‘Smoorverliefd’: © Meander; 21 oktober 2020 Schilderij: ‘Wonderful Tonight’ © Sonja Roosenhart Meer informatie over de kunstenares, ‘Sonja Roosenhart?’ Klik HIER. Meer gedichten van Folkert Buiter? Klik HIER.
Fragment van het schilderij ‘The Kiss’ van Sonja Roosenhart. in afwezigheidvlakbij de keizernaar haar toegekeerdalsof hij wachttevele eeuwen langen nu zo verweerdsteeds als zij lachtehad hij gekekenwerd bijna verteerdleek zij niet te zienop een dag was zeopeens opgeveerdwervelend gedraaidzelf niet bij machteom wat hij begeertschreed ze naderbijklom op haar tenenpassie onverveerdraakte zijn lippenbijna doch net nietliet hem ongedeerdvoor later achterin afwezigheidtot zij wederkeert ‘Verlate Kus’: © Meander; 14 oktober 2020 Schilderij: ‘The Kiss’ © Sonja Roosenhart Meer informatie over de kunstenares,…
zij keek naar hemhij keek naar haarze leefden nog lang en gelukkigeen schitterend paareen luide, angstige kreethij schrok wakkerkeek verward om zich heeneen zucht van verlichtinghij was alleen ‘Nachtmerrie’: © Folkert Buiter; 2 oktober 2020. Foto: © Folkert Buiter; 2 oktober 2020. Meer gedichten van Folkert Buiter? Klik HIER.
jongeman legt uitaan blonde damebelangstellend wordt geknikttante is te liefna twee zinnen was ze hem al kwijtdat toegeven zal ze niet drie keer op andere gedachten?maar die heeft hij nietsociale zorg en binair besturenin millisecondendie je zomaar voor de rechter brengenworden mensen zo verzorgd?of niet? hij rammelt door zijn werkvia mail langs overleggenverdwijnt hij in systemenen is volkomen in de wolkenzij ziet dat en genietvan zijn complexiteitvan zijn intelligentiedie hem heeft behept met vanzelfsprekendheid van arbeidscontract naar chiptechnologievia een type…
de mensheid degenereertteveel aan informatievertaald in fantasieëngenadeloze waanzinvan complottheorieën stuk gemuteerde genenklampen zich onmachtig vastaan verdorde strohalmenvan verschrompelde waarheidneergang zonder te talmen meedogenloos verstrikt inblinde hebzucht en gebrekwaar Darwins evolutiefeilloos is getransformeerd tot ‘s mensdoms devolutie degressie heeft overhandmaximaliseert kansenvoor zelfeliminatievan ons de vernietigersresteert straks slechts een spatie ‘Devolutie’: © Folkert Buiter; 24 september 2020. Tekening: “Spatie” © Folkert Buiter; 24 september 2020. Meer gedichten van Folkert Buiter? Klik HIER.
voort maar weer, ja voort en voortzo ontegenzeggelijk gedrevenals de ochtend je aangloorten dagelijks ritme om het evenwerkelijke zin vermoordt willoos sleur je iedere dagdie onzichtbaar, pijnlijk moeizaam verlooptverstopt door een gemaakte lachin obligatoire cadans geslooptdaar je gewoonweg niet vermag overtreffende trap van waanzinis de oceaan waarin je waadtwateren gevuld met tegenzinwetende dat het niet langer gaatzonder einde er toch tegenin responsabele liefde drijfttegendraads gedrag over jouw wilonbegrepen waar niets beklijftis het uiteindelijk pas stilals er geen ik meer overblijft…
LKA: Lift Kabin Almere de sponsors nog niet binnendoch de gondellift krijgt ruim baanmet man en macht wordt gewerktaan een elitaire tuinwaar niemand straks naar toe zal gaan gaat het spul dan floriïet?is er niets om te bekronen?ach dat valt nog best wel meeeen beveiligd schiereiland waar de rijke luitjes wonen het wordt een enorm succesook als het helemaal misluktkwestie van een goed verhaalook wel fake news genoemdmen wil nu eenmaal dat het lukt ‘Florissement’: © Folkert Buiter; 19 september 2020….
in de sneeuw van mijn verlangen schroeit het brandende verdriet smeulende gevoelens tartend smelten zal mijn liefde niet zij gekozen voor de aftocht in verschoten ommezien ‘k heb bevroren pure hartstocht opgeslagen voor misschien ach, ik zag haar laatst nog lopen met een kleerkast van een vent maar voor mij rest slechts het hopen in de kilte wat nooit went ‘t is een hele mooie vrouw ja ze is echt ongekend vrijen meer dan een hobby o, zij heeft temperament…
kijk eens om je heen het geeft niet waar je bent maakt even niet uit of je wie je ziet ook kent vraag jezelf eens af hoe zij gewoon verder gaan geen verandering als jij niet meer zal bestaan jouw aanwezigheid in kortdurend tijdsbestek slechts tijdelijkheid niet meer dan een kleine plek in oneindigheid alsof je er nimmer was op de ruimtetijd een vage minieme kras ‘Zonder jou’: © Folkert Buiter; 11 september 2020. Foto: Internet Meer gedichten en verhalen…
Bouwvakkers, schilders en anderen die vandaag op het eiland moesten werken, verspreidden zich over de salon. Enkele fanatieke, vroege toeristen kozen voor een plekje bij het raam. Hij besloot het buitendek op te gaan, al miezerde het een beetje. Het was nooit druk op de vroege boot, maar tussen al die mensen zitten, dat paste hem niet. Hij koesterde zijn begeerde eenzaamheid. De watersluier werd allengs dikker en onttrok het eiland aan het zicht. Hij glimlachte, sloot zijn ogen en…
een fraaie pedante fazant had praatjes voor tien en liep parmantig welhaast arrogant over straat lette niet goed op en had ‘t autootje niet gezien alleen aandacht voor zichzelf en toen was het te laat zo belandde hij met een laatste kreet op de grill ze hebben hem flink gevuld en rondom gebraden voor de ijdeltuit was ‘t helaas een bittere pil doch voor de gasten aan ‘t diner zo laat zich raden was fazant parmant een aangenaam culinair feest…
Fragment van het schilderij ‘Roddeltantes’ van Sonja Roosenhart kwebbelend stonden twee zussen roddelend op het wijde Wad ‘t water steeg alweer intussen doch niemand die er erg in had tot er twee rode ballonnen dreven op de luimen van opkomend tij ‘t goede eten hield beiden in leven al kwetterend dreven ze voorbij toen ze in de haven kwamen klommen ze stoïcijns aan land babbelend liepen ze samen naar ‘t dichtstbijzijnde restaurant ‘Roddeltantes’: Sonja Roosenhart Vrij naar een foto van Dimitris…
niet aflatend timbre van dromerige branding behoedzaam brekend in noordoostenwind gedragen door nacht over strand over duinen over land hult eiland in ruisende stilte van geborgenheid en veilige fantasie ‘Dromerige branding: © Folkert Buiter; 10 augustus 2020. Foto: ‘Geborgenheid’; © Folkert Buiter; 12 augustus 2020. Meer gedichten van Folkert Buiter? Klik HIER.
in het bolwerk van de macht van democratie ontdaan waar leugen waarheid wordt ontkenning een natuurlijke reflex laat machtswellust zich vrijelijk gaan vind men inspraak maar iets geks dualiteit als absolute panacee voor probleem nimmer geduid alles in rap tempo gemandateerd representativiteit buiten spel gezet het beschaamde raadslid ontkent luid daar deze zich dan zelf te kakken zet ‘Radeloos: © Folkert Buiter; 11 augustus 2020. Tekening: ‘Without Power’; Internet Meer gedichten van Folkert Buiter? Klik HIER.
het is te laat het is te laat nu is al voorbij voorbij wat komen gaat de klok slaat om doch geen uur in tijdloze relativiteit in niet bestaande duur wanneer de ochtend gisteren is en later nooit vandaag op tijd geen gegeven wanneer nooit een vraag het is te laat veel te laat altijd al geweest waar zijn niet bestaat het is te ver het is oneindig ver in ruimte en in tijd gezien van elke ster er is…
een vette barbekoe in het Drentse Witten werd ongedurig door de zomerse hitte ze kreeg het benauwd terecht welbeschouwd men wilde dat lapje maar wat graag verhitten ‘Barbekoe: © Folkert Buiter; 8 augustus 2020. Tekening op basis van plaatje internet: ‘Bange Barbekoe’; 8 augustus 2020. Meer gedichten van Folkert Buiter? Klik HIER. Het Drentse dorpje Witten tussen Assen en Bovensmilde. (Google Earth) Meer informatie over Witten? Klik HIER.
regende het maar pijpenstelen met een n, omdat veel regen moet laat je door waterdruppels strelen meer is beter zo zeggen velen bakken met regen dat is pas goed als jouw muizige hersencellen door de hitte van de zonnegloed neigen om op te willen zwellen en ‘t broze huidje gaat vervellen snak je naar pijpenstelen met spoed ‘Pijpenstelen: © Folkert Buiter; 7 augustus 2020. Tekening op basis van plaatje internet: ‘Pijpenstelen’; 7 augustus 2020. Meer gedichten van…
gruis van het heelal lichtend tegen ‘t zwart in haar vrije val snelt ze voort met smart een kort ogenblik zonder aankomsttijd met een laatste snik naar vergetelheid ‘Sterrensmart: © Folkert Buiter; 3 augustus 2020. Tekening: © Folkert Buiter; ‘Vallende ster’; 3 augustus 2020. Meer gedichten van Folkert Buiter? Klik HIER.
vertraagd dansende kalme oceaan in welhaast terughoudend ballet van kabbelende milde branding streelt geduldig afwachtende kust tijdelijke verstilling van macht loerende verwoestende stormen beiden hun onvermijdelijkheid in beperkte onvoltooide tijd rust in stilte van ogenblikken zacht ruisende bescheiden golven scheppen onafwendbaar verlangen naar onstuimige oceanen ‘Onstuimige stilte’: © Folkert Buiter; 23 juli 2020. Foto: © Folkert Buiter; Kabbelende, milde branding; 23 juli 2020 6:23 uur. Meer gedichten over zee, kust en strand van Folkert Buiter? Klik HIER.
langzaam zwellen de scheuren groeien tergend traag naar elkaar omarmen Gronings verdriet jaar na jaar na jaar na jaar de zwaar vernielde bodem kent echt geen medelijden voorbij kans op ommekeer het is niet te vermijden nog eeuwenlang schudt de grond onder Groningse voeten als daders al zijn begraven en Groningen blijft boeten de bodem wordt onrustiger ze gaat hand in hand met angst profiteurs lachen hard want oneerlijk zijn duurt het langst leugens van Es Oo Dee Em na…
op lome langzame zondag kuieren over Noordzeestrand turen over kalme branding blikken over ‘t immense strand verloren in vertekening natuurlijke illustratie overdonderd door verbeelding van wonderlijke creatie dromend verdwijnen in het al van abstracte deformatie buiten alle werkelijkheid een illusoire sensatie ‘Illusoire sensatie’: © Folkert Buiter; 17 juli 2020. Foto: © Folkert Buiter; illusoire sensatie; 12 juli 2020. Meer gedichten over zee, kust en strand van Folkert Buiter? Klik HIER.