Sarah
zij kijkt voorbij kijkt zo ver is zij hier of al lang waar haar eigen ster …
zij kijkt voorbij kijkt zo ver is zij hier of al lang waar haar eigen ster …
een frivole framboise uit Bellegem gaf seksueel gas met welluidende stem stimulerende zoet geurende frambozen …
Pardoes onverwacht gedichte gedachten abrupt gebracht gedachte gedichten …
Voor Hans Blanken, een sympathieke kerel, die we graag nog langer bij ons hadden gehouden, maar die zijn door zijn ziekte dit leven moest verlaten in 2017 en overging naar wie weet waar. Tot dan en nog eens, Hans. om te verglijden liep Hans naar de rand onvermijdelijk en bewust was hij er aanbeland het bos was kleurrijk stil wonderschoon en half gekleed een woud dat berustend naar de wijze winter gleed hans proefde stap na stap voelde iedere kleur ademde nog eens diep in voor ’t zien van elke geur…
onweders schaamteloos bloot donker doemend machtig groot donder die de deining berijdt Noordzee’s diepe verte lijdt golven gegeseld door de regen wind belaagt boulevard en wegen schouwend door spiegelende ramen grijs en zwart, vloeien tezamen prelude van zacht getik regentranen, een laatste snik voor aanzwellende symfonie van regen, wind en melancholie “Onweer aan Zee”: © Folkert Buiter; Noordzeekust 18 september 2017. “Foto ”: © Folkert Buiter; Noordzeekust 18 september 2017. Momentopname (18-9-2017 om 19.53 uur), weergegeven in het gedicht “Onweer aan Zee.” Onweer aan Zee een…
“Een Merel” is een gedicht van Adriana Vriesman op de publiekspagina van Meander. Een warme zomeravond vraagt En ik zet het slaapkamerraam open om de nacht binnen te laten stromen Met zijn heldere vogelzang wekt de merel mij uit mijn nachtelijke dromen de ochtend stapt mijn slaapkamer binnen als een dief sluip…
Foto’s: Ronald van Wijk; Natuurfotograaf sluipende ochtend die duinen verdwijnt wijl bloedrode zon verborgen schijnt vocht trekt op hult duinen in ‘t vaag Nevel der nacht brengt langzaam vandaag kruipende ochtend verstopt de kust verbergt geheimen beneveld bewust …
Narcisknallend Geelsterk en Eigen steeds weersteeds meerom te krijgen Roosdonker Rooddie jou kent echte bloemvan Liefdedie jij bent Narcisverleidt gekundde drager Roosverborgen zelfbloeit vager houdt Narcislichtvan Liefde weg? of is Witte Roosjouw krachtjouw weg? Folkert Buiter Narcis en Roos is een gedicht dat je vraagt om steeds weer in je eigen spiegel te kijken. Dag in dag uit, keer op keer. Klik hier voor meer Gedichten over Hart en Ziel.
Detail van het schilderij van Sonja Brussen om te verglijden liep hij naar de rand niet met zijn beiden er was geen hand het bos was kleurrijk stil wonderschoon en half gekleed…
in zomaar ergens moet u weten was ik zowaar mijn jas vergeten ging het ding een week later halen een nieuwe kon ik niet betalen wederom hartelijk ontvangen meer kan een mens echt niet verlangen zoveel spontane gezelligheid …
bruisende brullende brekende branding daverend donderend duikend op ‘t strand spontaan spetterend spattend springend sissend schuimend schuift zee aan land ‘Begerige Branding’: ©Folkert Buiter; 2 september 2017 Foto: ©Folkert Buiter; 7 juli 2020 Voor gedichten van Folkert Buiter over de zee en de kust, klik HIER.